''Εκεί που κρύβονται τα όνειρα''
Κάθε φορά που έπεφτε στα χέρια μου ένα λευκό χαρτί με προκαλούσε να γράψω.Ίσως γιατί περίσσευαν οι λέξεις στην ψυχή μου ίσως γιατί δεν συμπαθώ τα λευκά χαρτιά ή ακόμη γιατί φοβόμουν την ερημιά αυτού του κόσμου που παρόλο ότι υπάρχουν γύρω μας χιλιάδες άνθρωποι η μοναξιά είναι παντού.Οι άνθρωποι έχουν πει έμπνευση είναι αυτό που σε κάνει να ξεπερνάς τον εαυτό σου & να γράφεις πράγματα σαν να έχουν γραφτεί από άλλον κόσμο. Ίσως φανταστικό, παραμυθένιο ίσως να μοιάζει ουτοπία ή απλές σκέψεις ενός ονειροπαρμένου ανθρώπου.Αυτό που ξέρω είναι πως αυτή η γραφή για μένα είναι ανάγκη επιβίωσης.Κάθε φορά που πνίγομαι από όλους & από όλα ανοίγω την πόρτα του κόσμου της ποίησης & φεύγω μακριά.Κλείνω τις ανθρώπινες αισθήσεις μου & ζω με τις αισθήσεις της ψυχής μου. Αυτό με κάνει να αναγεννιέμαι & να αισθάνομαι ξανά έτοιμη να αντιμετωπίσω την καθημερινότητά μου. Όποια γνώμη & αν έχεις για την ποίηση.._Καλώς όρισες... © Μαρία Πεπικίδου: Συγγραφέας, ποιήτρια.