(๓๕/๗๖๔-๓๖๕/๔๒๙) ทุกมาติกาวิสัชนา ๑.เหตุโคจฉกวิสัชนา ๒.จูฬันตรทุกวิสัชนา
(๓๕/๗๖๒/๔๒๖-๔๒๗) ปัญหาปุจฉกะ อัปปมัญญา ๔
(๓๕/๗๖๑/๔๒๕-๔๒๖) มุทิตากิริยาฌาน ปัญจกนัย อุเบกขากิริยาฌาน อภิธรรมภาชนีย์ จบ
(๓๕/๗๖๑/๔๒๕) มุทิตากิริยาฌาน ปัญจกนัย
(๓๕/๗๖๑/๔๒๔-๔๒๕) มุทิตากิริยาฌาน จตุกกนัย
(๓๕/๗๕๙/๔๑๙) อุเบกขาวิปากฌาน
(๓๕/๗๕๔/๔๐๘) อุเบกขากุศลฌาน
(๓๕/๗๕๓/๔๐๖-๔๐๗) มุทิตากุศลฌาน จตุกกนัย
(๓๕/๗๕๒/๔๐๕-๔๐๖) กรุณากุศลฌาน ปัญจกนัย
(๓๕/๗๕๒/๔๐๔-๔๐๕) กรุณากุศลฌาน จตุกกนัย
(๓๕/๗๕๑/๔๐๓-๔๐๔) เมตตากุศลฌาน ปัญจกนัย
(๓๕/๗๕๐-๗๕๑/๔๐๒-๔๐๓) อภิธรรมภาชนีย์ เมตตากุศลฌาน จตุกกนัย
(๓๕/๗๔๑/๓๙๕) ๑๓.อัปปมัญญาวิภังค์ สุตตันตภาชนีย์
(๓๕/๗๔๐/๓๙๓-๓๙๔) ๑๓.ปิฏฐิทุกวิสัชนา ปัญหาปุจะฉกะ จบ ฌานวิภังค์ จบบริบูรณ์
(๓๕/๗๓๙/๓๙๓) ๔-๑๒.สัญโญชนโคจฉกาทิวิสัชนา
(๓๕/๗๓๙/๓๙๒-๓๙๓) ทุกมาติกา ๑.เหตุโคจฉกวิสัชนา ฯลฯ ๓.อาสวโคจฉกวิสัชนา
(๓๕/๗๓๗/๓๘๙-๓๙๐) ปัญหาปุจฉกะ ฌาน๔
(๓๕/๖๖๒-๖๖๓/๓๖๖) คำว่า ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร
(๓๕/๖๕๙-๖๖๑/๓๖๕-๓๖๖) คำว่า เพราะวิตกวิจารสงบ
(๓๕/๖๕๔-๖๕๘/๓๖๔-๓๖๕) คำว่า มีปีติและสุข
(๓๕/๖๔๒-๖๕๓/๓๖๔) คำว่า มีวิตก มีวิจาร ฯลฯ อันเกิดแต่วิเวก
(๓๕/๖๔๓-๖๔๖/๓๖๒-๓๖๓) คำว่า ละวิจิกิจฉาได้แล้ว
(๓๕/๖๓๙-๖๔๒/๓๖๑-๓๖๒) คำว่า เป็นผู้ไม่ฟุ้งซ่าน
(๓๕/๖๓๗-๖๓๘/๓๖๐-๓๖๑) คำว่า ชำระจิตให้บริสุทธิ์จากถีนมิทธะ ฯลฯ ละอุทธัจจกุกกุจจะได้แล้ว
(๓๕/๖๓๔-๖๓๖/๓๕๙-๓๖๐) คำว่า เป็นผู้ปราศจากถีนมิทธะ ฯลฯ มีสติสัมปชัญญะ
(๓๕/๖๓๓/๓๕๙) คำว่า ละถีนมิทธะได้แล้ว
(๓๕/๖๓๐-๖๓๒/๓๕๗-๓๕๘) คำว่า มีจิตไม่พยาบาท
(๓๕/๖๒๙/๓๕๗) คำว่า ละความพยาบาทและความประทุษร้าย
(๓๕/๖๒๖-๖๒๘/๓๕๖-๓๕๗) คำว่า ด้วยจิตที่ปราศจากอภิชฌา ชำระจิตให้บริสุทธิ์
(๓๕/๖๒๑-๖๒๕/๓๕๕-๓๕๖) คำว่า ไปสู่ป่าก็ตาม ฯลฯ โลก เป็นไฉน
(๓๕/๖๑๙-๖๒๐/๓๕๕) คำว่า สถานที่ไม่มีเสียงรบกวน ไม่มีเสียงอื้ออึง
(๓๕/๖๑๕-๖๑๘/๓๕๔-๓๕๕) คำว่า อาศัย ดง
(๓๕/๖๑๓-๖๑๔/๓๕๔) คำว่า สงัด เสนาสนะ
(๓๕/๖๐๙-๖๑๐/๓๕๒) ภิกษุประกอบความเพียรตลอด ฯลฯ เป็นอย่างไร
(๓๕/๖๐๘/๓๕๑-๓๕๒) คำว่า รู้ประมาณในโภชนะ
(๓๕/๖๐๕-๖๐๖/๓๔๙-๓๕๐) เห็นภัยในโทษทั้งหลายอันมีประมาณน้อย
(๓๕/๖๐๐-๖๐๑/๓๔๖) สุตตันตภาชนีย์ มาติกานิเทศ
(๓๕/๕๙๘/๓๔๓) ๑๓.ปิฏฐิทุกวิสัชนา ปัญหาปุจะฉกะ จบ มัคควิภังค์ จบบริบูรณ์
(๓๕/๕๗๘-๕๗๙/๓๓๑) อริยมรรคมีองค์๘ นัยที่๒
(๓๕/๕๖๖-๕๖๗/๓๒๗-๓๒๘) ทุกมาติกาวิสัชนา ๑๓.ปิฏฐิทุกวิสัชนา โพชฌังควิภังค์ จบบริบูรณ์
(๓๕/๕๖๒/๓๒๓-๓๒๔) เอกโตปุจฉาวิสัชนานัย โพชฌงค์๗
(๓๕/๕๕๒/๓๑๙) โพชฌงค์ ๗ นัยที่๓ สุตตันตภาชนีย์ จบ
(๓๕/๕๔๒-๕๔๓/๓๑๖-๓๑๗) ๑๐.โพชฌังค์วิภังค์ สุตตันตภาชนีย์ โพชฌงค์๗ นัยที่๑
(๓๕/๕๔๑/๓๑๕) ๑๑-๑๓.อุปาทานโคจฉกาทิวิสัชนา อิทธิปาทวิภังค์ จบบริบูรณ์
(๓๕/๕๔๐/๓๑๔-๓๑๕) ๑๐.มหันตรทุกวิสัชนา
(๓๕/๕๓๘-๕๓๙/๓๑๔) ทุกมาติกาวิสัชนา ๑-๙.จูฬันตรทุกาทิวิสัชนา
(๓๕/๕๓๖-๕๓๗/๓๑๓-๓๑๔) ปัญหาปุจฉกะ อิทธิบาท๔ ติกมาติกาปุจฉา ทุกมาติกาปุจฉา
(๓๕/๕๒๕-๕๒๗/๓๐๘-๓๐๙) อภิธรรมภาชนีย์ จิตตสมาธิปธานสังขาร
X
About
ภิกษุทั้งหลาย!
เมื่อพระสุคตก็ดี ยังคงมีในโลก อยู่เพียงใด
อันนั้นก็ยังเป็นไป เพื่อความเกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก เพื่อความสุขของชนเป็นอันมาก
เพื่ออนุเคราะห์แก่โลก เพื่อประโยชน์ เพื่อความเกื้อกูล
เพื่อความสุข แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย อยู่เพียงนั้น.
บาลี จตุกฺก. อํ. ๒๑/๑๙๗/๑๖๐.
Tags