Στρέφουμε το Κεφάλι μας Αντίθετα δεν αντέχουμε στην θέα του φωτεινού ορίζοντα.

Μπορούμε να πετάξουμε κι όμως έρπουμε,
Καθορίζουνε πως βλέπουμε
γύρω μας και μέσα μας.
Κάποιοι κρατάν το βλέμμα μας
στραμμένο στα εφήμερα
δεν βλέπουμε μακρύτερα απο το σήμερα,
πολλές φορές δεν βλέπουμε μακρύτερα απ'το χθές.
Βαυκαλιζόμαστε μέσα σε ρηχούς λιμένες,
προσπαθούμε να χωρέσουμε μέσα σε φόρμες ξένες.
Κλειδωμένες οι κινήσεις μας στον οριζόντιο άξονα
Σαν τους δεσμώτες του σπηλαίου
της παραβολής του Πλάτωνα.
φεύγουμε το φώς,
γυρνάμε στο σκοτάδι μας
στρέφουμε το κεφάλι μας αντίθετα,
δεν αντέχουμε στη θέα του φωτεινού ορίζοντα.

Ζητάμε περισσότερα ειδικά βοηθήματα,
ώστε να μπορούμε να τρέχουμε πιο γρήγορα,
όταν κυνηγάμε τα απατηλά μας είδωλα,
βουλιάζουμε στης ύλης τα μελανά ύδατα.
Κανείς δεν παραδειγματίστηκε απο τον Αρχιμήδη,
όταν κατέστρεφε τα σχέδια των μηχανών του
θεωρώντας αγενή και άξεστη την τέχνη εκείνη,
που σχετιζότανε με την φθαρτή ζωή του ανθρώπου.
Πηγαίνουμε όπου μας πηγαίνουνε
δεν το καταλαβαίνουμε,
τον κόσμο βλέπουμε
μέσα απο τα βρώμικα οπτικά φίλτρα
που μας φορέσαν τέως βάρβαροι ,
που όμως τώρα κρατάν τα σκήπτρα
Οι ιδιοι που μας έχουν πείσει, οτί η λύση
βρίσκεται στους τεχνητούς παραδείσους
που για εμάς έχουν χτίσει.
Φτύνουμε την τροφή που μπορεί να μας βοηθήσει,
να υπερνικήσουμε την τιτανική μας φύση