GOVINDAM @UCDM16vsRuA4aCFjwm_A0VjA@youtube.com

8.2K subscribers - no pronouns :c

ഭക്തി ഗീതങ്ങൾ, ശ്ലോകങ്ങൾ, കീർത്തനങ്ങൾ, പ്രാർത്ഥനാ മന്ത്രങ്ങൾ

Videos Shorts Posts Playlists

Welcoem to posts!!

in the future - u will be able to do some more stuff here,,,!! like pat catgirl- i mean um yeah... for now u can only see others's posts :c

GOVINDAM
Posted 8 months ago

🦜വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട്🦜
🙏🏻അദ്ധ്യായം-22 (ഭാഗം -2)

സാധുജനത്തിലും തൽഗുരു തങ്കലും ബോധന ചെയ്യാൻ കഴിവരും നിർണ്ണയം ഭക്തർക്കനാരതൻ സമ്മതനായ് വരും മുക്തിയും സാധിക്കുമെന്നാൽ വിരവോടു ഭക്തിയില്ലാതവർക്കെല്ലാം വൃഥാ വേദ ശാസ്ത്രോക്ത ധർമ്മകർമ്മങ്ങൾ തീർത്ഥങ്ങളും
ഷണ്ഡനായാൽ ബഹുസ്ത്രീകളാൽ കിം ഫലം നിർണ്ണയ ഭക്തിവിഹിനനു സർവ്വവും സാധുജനങ്ങളെക്കണ്ടാലതു നേരം സജ്ജനചിത്തം ഭ്രമിക്കുമറിക നീ. ചന്ദ്രിക കണ്ടൊരു ചന്ദ്രകാന്തം യഥാ പുണ്യശാസ്ത്രവശാലൊരു നാളിൽ ബലാൽ നിത്യവിഷയവിരക്തയായുള്ളൊരു സത്തുക്കൾക്കുള്ളിലകന്മഷമാണ്ടുള്ള
രാജീവലോചനനായ നാരായണൻ വ്യാജമൊഴിഞ്ഞു നിന്നീടുമനാരതം പത്മബന്ധുപ്രഭാസംഗാൽ ഭവിച്ചൊരു പത്മരാഗംപോലെ കാൺക മഹാമതേ നിഷ്കാമകരാം ജനങ്ങളാൽ ശ്രദ്ധയാ ഭക്ത്യാ സഹോപാസിതകർമ്മമൊക്കെയും സർവ്വ ധർമ്മമിഹ സൂത്രഫലങ്ങളും സർവ്വദുഃഖാഘനാശങ്ങളും സൂക്ഷ്മമായ് കണ്ടു മഹാജനം കൊണ്ടാടി നിൽക്കുന്നു കൊണ്ടൽ നേർവർണ്ണൻ തനിക്കേറ്റവും പ്രിയം ഇഷ്ടമാം വൈശാഖധർമ്മം വഴിപോലെ തുഷ്ട്യാ സമസ്തവും ചെയ്ത മഹാമതേ
പ്രത്യൂഷസ്യൂത്ഥാന മമ്പോടു
ചെയ്തു ടൻ
സ്നാനവും തർപ്പണം മാധവപൂജയും ധ്യാനമാഹാത്മ്യമമ്പോടു കേൾക്കയും
ഭഗവാൻ പ്രസാദിക്കുമേറ്റവും ചെയ്യരുതാത്തതും കേട്ടു ധരിക്കനീ നിന്ദ്യമാമുള്ളി മുരിങ്ങകോശാതകി പിന്നെ മരാളം തിലപിഷ്ടകം തഥാ ഭിസ്സടയാദിക ലിംഗം പുനരപി കൌസ്തുഭം മൂലകമാരനാളം പിന്നെ ശിഗുകപോതികവും തണ്ഡുലിയകം കൊദവവം നല്ല കാണികാലിംഗവും കേൾക്ക നിഷ്പാന്തകലസ്ഥം മയൂരവം ശ്ലേഷ്മാതകി ഫലമൌദുംബരി ഫലം മാധവമാസിഭക്ഷിക്കരുത് വിധം ബോധിച്ചു ഭക്ത്യാ ഭജിക്ക മഹാമതേ

ദക്ഷിണയും ചെയ്തു മോദമോടേ ശുക്ല പക്ഷേ മഹാദ്വാദശിദിനെ ദദ്ധ്യം തോയകുംഭം പൂഗനാഗവല്ലീദലം സൂര്യാത്മജമോർത്തു ദാനവും ചെയ്ക നീ ധർമ്മരാജായതേ പ്രീണാതുമേയമാ നിർമ്മലായ പ്രഭോ പ്രീതനാകേണമെ ഇത്ഥമവസവ്യമുച്ചായനാമവും ശ്രോത്രേ പിതുഃ സ്മൃതദാനവും ചെയ്തുടൻ
പിന്നെ പിതൃണാം ഗുരുണാം മുകുന്ദനും ധന്യകൾ ദാനാദി ചെയ്ഖ യഥാസുഖം കാംസ്യപ്രതാന്നദാനം ഹരിക്കുത്തമം ഹാസ്യമാക്കിടൊലാ വിപ്രനല്ലോ ഹരി വിഷ്ണു വെ തുഭ്യം ദദാമി സമസ്തവും. വിഷ്ണുലോക പ്രജീഗിഷയാ സന്തതം ഇത്ഥമർത്ഥിച്ചു പശുദ്ധാനമുത്തമം

ശക്തിക്കു തക്കവാറെന്നാലതി പ്രിയം ഡംഭാദിദോഷങ്ങൾ കൂടാതെ ചെയ്താകിൽ സ്വർഭാനുമണ്ഡലം നീത്വാസഗച്ഛതി മാധവമാഹാത്മ്യമേവുമുരചെയ്തു വ്യാധനോടും തത്ര നിൽക്കും ദശാന്തരേ അന്തിഖെ നിൽക്കുന്ന പേരാൽ മഹാദ്രുമം ഹന്ത ഭൂമൗ പതിച്ചീടിനാൻ തൽക്ഷണം തദ്വൃക്ഷ കോടരേ നിന്നൊരു സർപ്പവും മെത്രയും ഘോരശരീരനായിങ്ങിനെ കാളഭുജംഗം കണക്കെ ഭീതിപ്രദം വ്യാളം തകർന്നു തളർന്നു വിരവോടു ജഹ്മഗദേഹം ത്യജിച്ചുടനേ ദിവ്യ -
വിഗ്രഹം പൂണ്ടു മുനിയേ വണങ്ങിനാൻ ചൊന്നേനഹ മിരുപത്തു രണ്ടദ്ധ്യായ മിന്നും ധരിക്ക മഹാഭാഗ്യവാരിധേ..

ഇതി വൈശാഖ മാഹാത്മ്യേ ദ്വാവിംശോദ്ധ്യായഃ🙏🏻

https://youtu.be/vQ0YE0XI5LU?si=fMMDQ...

2 - 0

GOVINDAM
Posted 8 months ago

🦜വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട്🦜
🙏🏻അദ്ധ്യായം -22🙏🏻(ഭാഗം -1)
ബുദ്ധിമാനായ കിരാതൻ മുനിയോടു ബദ്ധകൌതൂഹലാ ചോദിച്ചു പിന്നെയും സർവ്വേശ്വരനായ നാഥനല്ലോ പുരം സർവ്വ ജനത്തെയും സൃഷ്ടിച്ചതും വിഭോ ശർവ്വധീശിലകർമ്മങ്ങൾ ബഹുവിധം
സർവ്വ പു ണ്യൗഘമിശ്ര
പ്രദമെന്ത ഹോ
ഏകസ്വരൂപമല്ലാത്തതിന്റെ കാരണം ലോകോപകാരമായ് ചൊല്ലേണമാശു നീ. എന്നതു കേട്ടു ശംഖനരുൾ ചെയ്തിതു പിന്നെയും നന്നായ് ശ്രവിക്ക മഹാമതേ മൂന്നുവിധമെടോ ജീവങ്ങൾക്കൊക്കെയും ധന്യമതേ രജസ്സത്വതമോഗുണാൽ
സാത്വികമായുള്ള കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു സത്വഗുണത്തോടുയുക്തമാകും ജനം അന്യഗുണം രണ്ടുമേവം പ്രവൃത്തികൾ പിന്നെച്ചിലർ ഗുണവൈഷമ്യസംവൃത ഉണ്ടാമതിനാൽ ബഹുവിധകർമ്മങ്ങൾ കൊണ്ടു ഫലങ്ങൾ പലതരമായ് വന്നു ദുഃഖം ചിലർക്കു സുഖം ചിലർക്കിങ്ങിനെ ദുഃഖസുഖങ്ങളൊരുവനു സംയുതം ഭേദം ഗുണങ്ങൾ വൈഷമ്യം ഭവിക്കുന്നി താദിയിലില്ലാ വിഷമത പാർക്കെടോ.

ജീവങ്ങൾ ബദ്ധരായീടും പ്രകൃതിയിൽ കേവലം മൂന്നു ഗുണങ്ങളാലും ദൃഢം തൽ ഗുണകർമ്മാനു രൂപേണ കർമ്മണാം സൽഗുണ വംശം പ്രകൃതിയെ പ്രാപിക്കും താമസവൃത്തിക്കു ലോകവിദ്വേഷികൾ ഭീമരക്ഷാദി പൈശാചസ്വഭാവികൾ രാജസാൽ പുണ്യപാപം ബഹുമിശ്രമായ് ഭോഗവും പുനസ്വർഗ്ഗവും പ്രാപിക്കും പാപേനയാതനാ ദുഃഖവും മേൽക്കുമേൽ പ്രാപ്തമാം പിന്നെയും പിന്നെയുമിങ്ങനെ ശ്രദ്ധദയാധർമ്മ നിരന്നസൂയകൾ സാത്വകവൃത്തികളേവം ധരിക്ക നീ സാത്വികന്മാർക്കു മഹാവിഷ്ണു തന്റെ ലോക
പ്രാപ്തിയും
സിദ്ധിക്കുമെന്നു ധരിക്ക നീ അന്യരെല്ലാം ഭിന്നകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തുചെയ്ത ന്വഹം സംസാരസിദ്ധൗ വലയുന്നു കർമ്മത്തിനൊത്തവണ്ണം ഭവിപ്പിക്കുന്നു നിർമ്മലനാകിയ വിഷ്ണുനാരായണൻ പൂർണ്ണകാമൻ ഹരി വൈഷമ്യനല്ലഹോ നിർണ്ണയം കാരുണ്യമില്ലായ്കയുമല്ല. സൃഷ്ടിസ്ഥിതി പ്രളയങ്ങൾ സമം തന്നെ തുഷ്ട്യാധരിക്ക നീ സാദൃശ്യഭാഷിതം വിത്തൊരുപോലെ നനച്ചു വിതയ്ക്കയും നിത്യമൊരു പോലെ തന്നെയെന്നാകിലും ഭേദവും കൂടാതെ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കലും ഭേദമത്യന്തമുണ്ടാം തൽഫലത്തിനാൽ എന്നതുപോലെ ജനത്തിന്റെ വാസന തന്നെ ബഹുവിധം കാണുന്നു നിർണ്ണയം വേടനതുകേട്ടു ചോദിച്ചു തൽക്ഷണേ മൂഢനാകുന്ന ഞാനൊന്നു ചോദിക്കുന്നേൻ പൂർണ്ണയോഗേന നിൽക്കുന്ന ജീവങ്ങൾക്ക് ദണ്ഡം വിനാ മുക്തിയെന്നു സിദ്ധിക്കുന്നു
സ്വർഗ്ഗസ്ഥിതിലയധർമ്മഭേദങ്ങളും കേൾക്കേണമെന്നതു കേട്ടുമുനീന്ദ്രനും ഏവം ചതുർയ്യുഗമായിരം ബ്രഹ്മനാം ദേവനൊരുപകലത്രകാലം നിശി അക്കണക്കേ പതിനഞ്ചുദിനം
പക്ഷ മോർക്ക പക്ഷം രണ്ടുകൂടിയാൽ മാസമാം മാസമേ രണ്ടുകൂടുമ്പോളതു ചൊന്ന മാസമാറയനമാകുന്നതും രണ്ടയനമൊരു വത്സരം ബ്രഹ്മനു കണ്ടുകൊൾകേ വിംശതി വയസ്സാകുമ്പോൾ ബ്രഹ്മപ്രളയമവിടെയതിൽ മുമ്പെ നിർമ്മല കേൾക്ക നീ രണ്ടുവിധമുണ്ടു ധാതുർമ്മുഹൂർത്തം മനുപ്രളയം പിന്നെ ഏതൽ പതിനാലുമന്വന്തരേ യഥാ ദൈനേന്ദ്രമാകും പ്രളയമന്നാൾ സഖ മൂന്നുലോകം ലയിക്കുന്നു മന്വന്തരേ ചേതന നാശനമില്ല ലോകത്തിനെ ന്നേകേന പൂർണ്ണമായീടുമഖിലവും മന്വന്തരാന്തരേ ചേതനരൂപികൾ പിന്നെയുമുണ്ടായ് വരുമെന്നു ധരിക്ക നീ. മന്വന്തരേ സത്യലോകമൊഴിഞ്ഞു മറ്റന്യലോകങ്ങളുമന്യ ജനങ്ങളും കേചിൽ സുരന്മാർ ചിലമുനീശന്മാരും ശേഷിച്ചവർ സത്യലോകേ വസിച്ചിടും ബ്രഹ്മനെപ്പോലെ വരും സുഷുപ്തിയിങ്കൽ
നിർമ്മലന്മാർ ലയിക്കുന്നു മഹാമതേ ദിവ്യമാം രാത്രി കഴിഞ്ഞാൽ ചതുർമുഖൻ സർവ്വജീവങ്ങളെ സൃഷ്ടിചെയ്തീടുന്നു
നരപിതൃധർമ്മവർണ്ണാദികൾ വെവ്വേറെ സർവ്വദാ സർവ്വവും കല്പിച്ചു പിന്നെ ദശാവതാരങ്ങളുമന്നന്നു നിർണ്ണയമുണ്ടെന്നറിക മഹാമതേ ശിഷ്ടദേവന്മാർ മുനീന്ദ്രരുമക്ഷയെ നിഷ്ഠാസമേതം വരുന്നു കേൾമോക്ഷവും സത്യലോകസ്ഥിതരായ ജനം പുനഃ രുദ്രാശികന്മാർ പിറക്കുന്നു പിന്നെയും തത്തൽ ഗോത്രേ നിജമാനസമേതരായ് തൽക്കർമ്മരതന്മാരായഥ തദാ

ദൈതേയസംയുഗാന്തേ കലിയോടൊത്തു യാതരായിടും നിരായതമസ്സമ സൃഷ്ടിയും മോക്ഷഭേദങ്ങളും ചൊല്ലുവാൻ കേട്ടുകൊണ്ടാലും തെളിഞ്ഞു മഹാമതേ
ലക്ഷ്മീപതിക്കു നിമേഷമല്ലോ വിധി പ്രക്ഷയം പിന്നെ നിശാന്തമുന്മേഷവും അങ്ങിനെയുള്ളോരു രാത്രി പോകും വിധൗ മംഗലദേവതാ വല്ലഭൻ മെല്ലവേ തന്നുദരത്തിൽ കിടക്കുന്ന ജീവങ്ങൾ തന്നെ കൃപയോടും കണ്ടു ജനാർദ്ദനൻ സംഖ്യയില്ലാതൊരുലിംഗം ശരീരികൾ സംഘംസ്മൃതിസ്ഥരായ് സുപ്തരായങ്ങിനെ പൂർവ്വകല്പേ ലിംഗഭംഗരായ് ഭക്തരായ് ജീവസംഘം ജീവന്മുക്തരായ് സാദരം മുക്തി പരംഗമിയാതെ മഹാദ്ധ്യാന സംസ്ഥരായ് നിൽക്കുന്നതും കണ്ടുമാധവൻ നാമരൂപങ്ങൾ നാലായ് ചമഞ്ഞോയുടെ നാമങ്ങൾ നാലും ധരിക്കെടോ മുമ്പിനാൽ ബ്രഹ്മാദിയായുള്ള സർവ്വഭക്തന്മാർക്കു നിർമ്മലമായുള്ള സായൂജ്യവും പിന്നെ സാരൂപ്യ സാമീപ്യസാലോക്യവും പിന്നെ സാരസാക്ഷൻ വാസുദേവൻ കൊടുക്കുന്നു.
സർവ്വരക്ഷക്കുമനിരുദ്ധ മൂർത്തിമാൻ സർവ്വദാ സർവേശ്വരനെന്നറികെടോ പ്രദ്യുമ്നമൂർത്തിയാൽ സൃഷ്ടി സർവം തഥാ വിദ്ധിസങ്കർഷണൻ സംഹാരകാരണൻ ഇത്ഥം ചതുർവ്യൂഹനായ് പൂർണ്ണരൂപനായ് നിത്യനാകും കരുണാകരനച്യുതൻ ഭിന്നകർമ്മാംശരാം ലോകരെ നിർമ്മിച്ച പൂർണ്ണകാമൻ നിജകാമസമേതനായ് സംഹരിക്കുന്നു സങ്കർഷണ മൂർത്തിയാൽ
സംഹരിക്കേണമെ കന്മഷൗഘം മമ വ്യാധനതു കേട്ടു മാമുനി തന്നോടു ജാതമോദേന ചോദിച്ചാനനാകുലം യാതൊരു ധർമ്മം മുകുന്ദപ്രിയമെന്നും യാതൊന്നിനാൽ പ്രസാദിക്കും മധുരിപു കേൾക്കണമെന്നതു

കേട്ടു ശംഖൻ തദാ കേൾക്കനീയാത്മശുദ്ധി മുന്നിൽ വേണ്ടതും സാധുജനത്തിന്നുപകാരകർമ്മവും സാത്വികധർമ്മമി വരണ്ടുമോർക്ക നീ. ചൊൽക്കൊണ്ടു വേദശാസ്ത്രാകർമ്മാദികൾ നിഷ്കാമനായ്ക്കന്നെ ചെയ്കവേണം സദാ യാതൊന്നു ലോക വിരുദ്ധമായീടിലും സാദരം സാത്വികം ധർമ്മമോർത്തീടു നീ. സർവ്വധർമ്മങ്ങളും സർവ്വകർമ്മങ്ങളും സർവ്വദാ വിഷ്ണു സമർപ്പിച്ചുകൊൾക നീ
എന്നാലതൊക്കെയും സാത്വികമാകുന്നു പിന്നെസ്സകല കാമ്യാർത്ഥമായ് മാനുഷൻ ഓരോരോ ദേവതമാരെ ഭജിച്ചുകൊ ണ്ടോരോ സുഖദുഃഖജന്മജരാദിയാൽ ഭൂമൌ നരകസ്വർഗ്ഗങ്ങളിലിങ്ങിനെ കാമിച്ചുഴലുന്നു രാജസധർമ്മേണ രക്ഷോപിശാചദൈത്യപ്രേതജംഭക യാക്ഷാദിയായ് ജനിച്ചാശു നിഷ്ഠൂരരായ ഭ്രാമ്യവിദ്വേഷഹിംസാദി ചെയ്തീടുന്നു താമസമായ ഗുണത്താലറികെടോ.
എന്നതുമൂലമിസ്സാത്വികധർമ്മങ്ങൾ നന്നായനുഷ്ഠിക്കനിഷ്കാമനായ് ഭവാൻ നിത്യം മുകുന്ദനെ ധ്യാനിച്ചു നാമസ ങ്കീർത്തനമാവോളവും ചെയ്തുകൊണ്ടാകിൽ ശാസ്ത്രവിശ്വാസവും സർവ്വഭൂതങ്ങളിൽ ചിത്തെ കൃപയുമുണ്ടായ് വരുമന്നേരം.🙏🏻

https://youtu.be/vQ0YE0XI5LU?si=DjjwO...

0 - 0

GOVINDAM
Posted 9 months ago

https://youtu.be/zEfFl7fWeg0?si=k0omw...
🦜വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട് 🦜
🙏🏻അദ്ധ്യായം - 15🙏🏻
പണ്ടു പാഞ്ചാലപുരിതന്നിലങ്ങൊരു നൃപ നുണ്ടായാനവൻ പുരുയസ്സെല്ലന്നല്ലോ നാമം ചൊല്ലേറും ഭൂരിയശ്ശസ്സായവരുടെ പുത്രൻ കല്യാണാലയൻ സർവ്വവിദ്യാപാരംഗനവൻ കാലധർമ്മത്തെ പ്രാപിച്ചീടിനാൻ

പിതാവന്നു ബാലകൻ ചിരം രാജ്യപാലനം ചെയ്തീടിനാൻ പൂർവ്വജന്മാർജ്ജിതമാം പാപത്താൽ ധനാദിയും ദിവസംപ്രതി നാശം തുടങ്ങി ഭൂപാലനും തുരഗജാദി സമ്പത്തിയുമോരേ തരം പരിപീഡിതരായി സത്വരമൊടുങ്ങിയും ദാരിദ്ര്യം ബഹുവിധമുടനെ വന്നുകൂടി അരിദ്രോഹവും പാരം തുടങ്ങി മന്ദം മന്ദം. രാജഭണ്ഡാരങ്ങളും തുറന്നുനോക്കുന്നേരം ഗജഭുശക്തമായ കമ്പളമെന്നപോലെ ബലഹീനനാം നൃപബാലനെക്കണ്ടവാറേ ബലമോടാട്ടിക്കളഞ്ഞീടിനാർ ശത്രുക്കളും ആകവേ തോറ്റുപൻ കാനനമകം പുക്കു ഗുഹയിലനാരതം വസിച്ചാനജ്ഞാതനായ് ശിഖിനിയായ ദേവി താനും ധാത്യാദിയോടും സുഖങ്ങളറിയാതെ ശിഖിരിവനങ്ങളിൽ വത്സരമമ്പത്തിമൂന്നിങ്ങനെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വത്സനാം നൃപശ്രേഷ്ഠൻ

സ്മരിച്ചു ഗുരുഭൂതൗ സർവ്വജ്ഞന്മാരാമുപയാജനും യാജ്ഞൻ താനും
സർവ്വവുമറിഞ്ഞു ഭൂപാലനെച്ചെന്നു കണ്ടാർ ഗുരുഭൂതരെക്കണ്ടു പെരികപ്രീതി പൂണ്ടു ചരണാംബുജങ്ങളിൽ നമസ്കാരവും ചെയ്താൻ ദുഃഖവർദ്ധനാലൊരു മുഹൂർത്തം കിടന്നപ്പോൾ തൽക്കരങ്ങളാൽ മുനിമാരെഴുനീല്പിച്ചതി ഭക്തനെക്കണ്ടു ബഹു സന്താപകാരണത്തെ ഭക്തവാത്സല്യത്തോടു ചോദിച്ചുകൊണ്ടാനേവം എന്തു കാരണം ഭവാനെങ്ങളെ മനതാരിൽ ചിന്തിക്കാനിപ്പോളെന്നു കേട്ടു ഭൂപതി ചൊന്നാൻ. സർവ്വവുമറിഞ്ഞീടാം നിങ്ങൾക്കെന്നിരിക്കിലും ദുർവ്വാരദുഃഖം
സഹിയാഞ്ഞുര ചെയ്തിടുന്നേൻ
പൌരുഷമോടും നൃപകല്പത്തിന്റെ ജന്മം മമ ധൈര്യാദി ബലങ്ങളുമുണ്ടെന്നു സിദ്ധമല്ലൊ ബഹുസേനയും ബഹുസമ്പത്തും ഭണ്ഡാരങ്ങൾ സഹസാ നശിച്ചരി ബലത്താൽ കാട്ടിലായേൻ നല്ലൊരു ബന്ധുസുതസോദരരിത്യാദിയു
മില്ലാതെ വന്നു ദുഃഖിച്ചീടുവാനെന്തു മൂലം ജന്മശുദ്ധിയും മനോശുദ്ധിയുമിനിക്കുണ്ട് ബ്രഹ്മതല്പരനഹം ബ്രാഹ്മണപ്രിയനേറ്റം ധർമ്മപാലകനധർമ്മങ്ങളിലില്ല ബുദ്ധി കർമ്മം ദുഷ്കൃതമായിട്ടൊന്നുമേ ചെയ്യുന്നില്ല ഗുരുഭൂതരെക്കുറിച്ചേറ്റവും ഭക്തിയുണ്ട് പെരികെ കൃപ ജന്തുവർഗ്ഗത്തിലിനിക്കുണ്ട്

ദേവബ്രാഹ്മണ ഭക്തനായിടുമിനിക്കിപ്പോ ദേവം സർവ്വദാ ദുഃഖമുണ്ടാവാനെന്തുബന്ധം എന്തുകൊണ്ടിനിയിതിന്റെ മോചനമാകുമെന്നും സിന്ധുശീലന്മാർ നിങ്ങളരുളിചെയ്തീടേണം. വന്ദിച്ചു നൃപനിത്ഥം ചൊന്നപ്പോൾ ജ്ഞാനദൃഷ്ട്യാ മന്നവരുടെ ദുഃഖകാരണമെല്ലാം കണ്ടു മന്ദഹാസവും പൂണ്ടു പിന്നെയുമരുൾ ചെയ്തു നിന്നുടെ ദുഷ്കൃതങ്ങളൊക്കെയും ചൊല്ലാമെങ്ങൾ പൂർവ്വജന്മങ്ങൾ പത്തും കാട്ടാളൻ തന്നെ ഭവാൻ സർവ്വജീവികളേയും ഹനിച്ചു ജീവിച്ചു നീ പത്താം ജന്മത്തിൽ ഫലഭേദങ്ങളുണ്ടു ചൊൽവാൻ
പ്രത്യേകമതും പറഞ്ഞീടുവൻ മൂഢാത്മാവേ പത്തുജന്മത്തിങ്കലും നിന്നുടെ ചെവി തന്നി ലെത്തിയതില്ല.

മധുസൂദന കഥാലേശം ശിരസാനമിക്കാനും മനസാ ചിന്തിക്കാനും കരത്താലർച്ചിപ്പാനും യോഗവും വന്നീടാതെ നാമകീർത്തനകഥ നാവാലുച്ചരിയാതെ ആമയം നാനാജീവങ്ങൾക്കുമുണ്ടാക്കി നിത്യം അന്ത്യജന്മനി സഹ്യശൈലത്താഴ്വര തോറും ജന്തുസഞ്ചയം കൊന്നു ഭക്ഷിച്ചും ദയാഹീനം പാന്ഥന്മാരേയും കൊന്നു ഗ്രഹിക്കും ധനമെല്ലാം കാന്താരദേശ ക്രൗര്യമോടും സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ ശിശുക്കൾ അന്ധങ്ങളും മനസാ കൃപാഹീനം നശിപ്പിക്കയാലിന്നു സന്തതി ലഭിയാഞ്ഞു വിശ്വസിച്ചവർകളെ രക്ഷിച്ചീടായ്ക മൂലം വിശ്രുതകീർത്തേ സഹോദരന്മാരില്ലാതെയായ് പാന്ഥന്മാർക്കാധി വളർത്തീടുക നിമിത്തമായ് ബന്ധുക്കളിജ്ജന്മത്തിലില്ലാതെ ഭവിച്ചതും സജ്ജനസംഗം പൂർവ്വമില്ലായ്ക നിമിത്തമായ്
ഇജ്ജന്മം ശത്രുക്കളാൽ

പീഡിതനായി ഭവാൻ. മൂന്നം നീയാർക്കുമേതും ദാനം ചെയ്യായ്ക്കുമൂലം വന്നിതു ദാരിദ്ര്യവും നിനക്കുമിതുകാലം എല്ലാർക്കുമപ്രിയമായചെയ്ത കർമ്മത്താലിപ്പോ ഴെല്ലാനേരവും ദുഃഖിക്കാനവകാശം വന്നു ക്രൂരകർമ്മത്താൽ മുന്നം നീ നിരാധാരനിപ്പോൾ പാരമുള്ളഴലേവം വന്നീടുമെല്ലാവർക്കും പലനാളേവം വർത്തിച്ചീടും നാളൊരുദിനം ബലിയാം തവ ചേഷ്ടയേതുമെന്നറിയാതെ രണ്ടു വൈശ്യന്മാർ ബാലാലവ്വഴി പുറപ്പെട്ടാ രുണ്ടവരുടെ കയ്യിൽ ധനവും ഭാണ്ഡങ്ങളും കഷണനാകും മുനിതാനുമവ്വഴി ചെന്നു ഹർഷം പൂണ്ടവരോടുമൊന്നിച്ചു നടക്കുമ്പോൾ

വില്ലോടുബാണങ്ങളും ധരിച്ചു ഭവാനപ്പോൾ നില്ലുനില്ലെന്നു പറഞ്ഞെടുത്തു വേഗത്തോടെ വൈശ്യരിലൊരുവനെക്കൊന്നു കൊണ്ടവനുടെ നിശ്ശേഷധനം പറിച്ചന്യനെ നോക്കുന്നേരം പ്രാണവേദനയോടുമോടിനാനന്യ വൈശ്യൻ ക്ഷീണനാം മുനി താനും കൂടവെയോടുന്നേരം ദീനതസഹിയാഞ്ഞു വിയർത്തു തളർന്നവൻ കാനനംതന്നിൽ പതിച്ചീടിനാൻ മുനിശ്രേഷ്ഠൻ ദണ്ഡം കൂടാതെ വൈശ്യനോടിയവാറും കണ്ടു ക്ഷീണനായി വീണ മുനി തന്നെയും കണ്ടു ദുഷ്ടൻ, ക്ഷിപ്രമങ്ങടുത്തപ്പോൾ തളർന്നുകിടക്കുന്ന വിപ്രനെ പത്രങ്ങളാൽ വീശിനാനൊട്ടുനേരം
മലയിഞ്ചിയെ കടിച്ചമർത്തു ചെവികളിൽ ബലിയാം കിരാതനുഭൂതി നാനവൻ പിന്നെ പങ്കിലജലംകൊണ്ടു തളിച്ചു മെയ്യിലപ്പോൾ സങ്കടമൊട്ടു തീർന്നങ്ങുണർന്നു മുനിവരൻ കൺമിഴിച്ചോരുനേരം പറഞ്ഞു കാട്ടാളനും നിർമ്മലനായ ഭവാൻ പേടിക്ക് വേണ്ടയിനി ഇവിടെ നിന്നു പാഞ്ഞ വൈശ്യന്റെ ധനഭാണ്ഡം എവിടെ നിക്ഷേപിച്ചാണെന്നതു പറക നീ സത്യം

ചൊല്ലായിൽ കാര്യം വേറൊന്നായ് വന്നുകൂട മുത്തമനിർദ്ധനന്മാർക്കീവിധം ദണ്ഡമില്ല.
തന്മാഴികേട്ടു ചൊന്നാൻ മാമുനി തത് ചെന്നു ഗുന്മമദ്ധ്യത്തിലിട്ടാൻ പിന്നേടമറിവില്ല. എന്നു മാമുനി ചൊന്നക്കാടതിൽ നോക്കുന്നേരം ധന്യന്റെ ധനമെടുത്തമ്മുനിയോടു ചൊന്നാൻ മന്ദം നീ ഗമിച്ചാലും ഭീതിയുമിനി വേണ്ട നിന്നോടൊന്നുമേ ചെയ്കയില്ല ഞാനിനി ബ്രഹ്മൻ
അരനാഴിക ചെന്നാലന്നേരമൊരു കുളം നിറഞ്ഞു തെളിഞ്ഞുള്ള നല്ലവെള്ളവും കാണാം സ്നാനവുമതിൽ ചെന്നു ചെയ്ക നീ സുഖമോടെ നാനാഗ്രാമങ്ങളതിനടുത്തു കാണാമെടോ കൂടാപ്പോന്നതു കാട്ടിത്തരുവാനാളല്ല ഞാൻ പേടിക്കവേണം നൃപഭടരെക്കണ്ടാലഹം വൈശ്യൻ ചെന്നവസ്ഥകൾ ചൊല്ലിനാനൊന്നാകിലങ്ങാശു കണ്ടിടാമിപ്പോൾ നൃപകിങ്കരന്മാരെ ഇങ്ങിനെ ചൊല്ലിപ്പുരാ കാടതിൽ പുക്കു

ഭവ നങ്ങനെയൊരു വിപ്രൻ തന്നെ രക്ഷിക്കമൂലം ഭൂപതിയായിട്ടിപ്പോൾ പിറന്നു ഭവാനിനി താപസഞ്ചയവനം ദഹിപ്പാനിനിയും കേൾ ധനധാന്യാദി സമ്പ്രദാജ്യസിദ്ധിയും പിന്നെ മനസി സ്വർഗ്ഗാപവർഗ്ഗങ്ങളും സായൂജ്യവും ഇച്ഛയുണ്ടെന്നാകിലോ ചെയ്ത വൈശാഖധർമ്മം നിശ്ചയം തവസുഖം സിദ്ധിക്കുമതിനാലെ മാധവമാസമിപ്പോളടുത്തു തൃതീയനാൾ ശ്വേതപക്ഷത്തിലൊരു പശുദാനത്തെ ചെ ഭണ്ഡാര പൂർത്തീപുനരിതിനാൽ വന്നുകൂടും നിർണ്ണയം ശയ്യാദാനം കൊണ്ടതിസുഖം വരും.

ഛത്രദാനത്താൽ ബഹുസാമ്രാജ്യം ഭവിച്ചീടും നിത്യവും വിധിപൂർവ്വം സ്നാനവും ചെയ്തു ഭക്ത്യാ പ്രതിമതങ്കൽ

മധുവൈരിയെപ്പൂജിക്ക് നീ സന്തതം പിന്നെയതു ഞങ്ങൾക്കു ദാനം ചെയ്ക അതിനാൽ ശത്രുക്ഷയം വന്നീടും നിനക്കെന്നാൽ മതിമാനായ ഭവാനിനിയും കേട്ടുകൊൾക തനിക്കു സമനായിത്തനയനുണ്ടാവാനായ് തണുത്ത ജലദാനം തണ്ണീർപ്പന്തലിൽ ചെയ്ക ഏവം മാധവധർമ്മമനുഷ്ഠിച്ചിടുന്നാകിൽ സർവ്വവും വശമായി ഭവിക്കും നിനക്കെടോ ആശകളൊന്നിങ്കലും കൂടാതെയനുഷ്ഠിച്ചാൽ ക്ലേശവും പ്രത്യക്ഷമായീടാമൊട്ടു ചെന്നാൽ മനസ്സിൽ ഭേദംകാലതാമസം വേഗമേവം മനസി ധരിച്ചാലും നൃപതി ശിഖാമണേ പതിനഞ്ചദ്ധ്യായവും ചൊല്ലിനേനിപ്പോളെടോ മതിമാന്മാരാം മുനിമാരുരചെയ്തുപോയാർ..

*ഇതി വൈശാഖ മാഹാത്മ്യേ പഞ്ചദശോദ്ധ്യായഃ*

🌹🌹🌹🌹🌹🌹

2 - 0

GOVINDAM
Posted 9 months ago

🙏🏻🦜വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട് 🦜🙏🏻
അദ്ധ്യായം -13 (ഭാഗം -2)
ഒരുവൻവൈശാഖധർമ്മങ്ങളെയനുഷ്ഠിച്ചാൽ തരുണി ഗർഭേമേവുമർഭകൻ ശുദ്ധിമാൻപോൽ ഒരുവൻ പൈതൃകർമ്മത്തിന്നുടെ ഫലം കൊണ്ടു ഇരുപത്തൊന്നുകുലമുദ്ധരിച്ചീടുന്നുപോൽ എന്നുടെ മാർഗ്ഗത്തിങ്കലിവണ്ണം വരാഹരി മന്ദിരം പ്രാപിപ്പതിനറിക മഹാത്മാവേ ദാനാദീതപോവത യജ്ഞാദി തീർത്ഥങ്ങളാൽ മാനവനേതും ഗതിവരികയില്ലനുനം സതന്ത്രപ്രയാഗ വാസാദണമദ്ധ്യേ മൃതി പതനമദർഭൂയോ മരണം കാശിദേശേ ഈവണ്ണമുള്ള ഗതിക്കധികമാകുന്നു പോൽ വൈശാഖപുണ്യമെന്നു കേൾക്കുന്നു നാഥാ തസ്നാനം ചെയ്തു മാധവമർച്ചിച്ചുടൻ മാധവമാഹാത്മ്യവും കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നാകിൽ മാധവൻ പ്രസാദിച്ചു തന്നുടെ ലോകം നൽകു മാധികളെല്ലാമറ്റു സുഖിച്ചീടുന്നു ജനം. ഇങ്ങിനെ ബഹുകോടി ജനങ്ങൾ ചെന്നവാറെ തിങ്ങുകയില്ല.
ഹരിമന്ദിര മതുമൂലം മംഗലലോകമോർത്താലയമപ്രാണനായി അംഗദേവേശ ചെവിക്കൊള്ളേണമിനിയും നീ അധർമ്മസ്ഥിതനേയുമശുദ്ധീകരനേയും സ്വധർമ്മസ്ഥിതനേയും വിശുദ്ധീകരനേയും പങ്കജകുലവരജാതനാം നൃപാധിപൻ പങ്കജേക്ഷണ പാദപങ്കജേ സർവ്വധർമ്മം പങ്കജോത്ഭവ സമർപ്പിച്ചു വൈശാഖധർമ്മാൽ
പങ്കജനാഭാലയം പ്രാപിപ്പിക്കുന്നുജവാൽ. നിനച്ചാലധിശത്രു ധരിക്ക് നമുക്കിവൻ ധരിച്ചീടാഞ്ഞാലിന്നും വരുത്തുമനർത്ഥം കേൾ നരപാലകൻ വിഷ്ണുസ്മരണ ശക്തികൊണ്ടു പരമാത്മാവിൽ ലോകം കരസ്ഥമാക്കീടുവാൻ അംബുജോത്ഭവനാകും നിന്നുടെ തിരുമുമ്പിൽ നമ്മുടെ ദണ്ഡം നല്ല പടവും വെച്ചേനല്ലൊ ലോകപാലത്വം പടമെന്നിവമാർജ്ജിതമായ് ലോകനായക പോറ്റിയെന്തിനിവരാനാഹോ തമി സാധിപമുഖിയാകിയ നാരിമാർക്കു സമർത്ഥനായിട്ടൊരു നന്ദനനുണ്ടാകിലോ സമസ്തദുഃഖം തീർന്നു സുഖിയാമവൾ തന്നെ കണക്കെ മന്ദനെങ്കിൽ ദുഃഖവും വന്നുകൂടും. ധർമ്മാർത്ഥകാമങ്ങളെ വഴിയേ സിദ്ധിപ്പിപ്പാൻ
വന്മതിപരാക്രമത്തോടുമങ്ങൊരു പുത്രൻ
ഉണ്ടായാലതിലസുഖം ജനനിക്കകതാരി ലുണ്ടാകുമവളേറ്റം പുണ്യശാലിനിയല്ലോ വിരസുവായ നൃഗഭാമിനി മഹാഭാഗ്യ നാരിമാരായാലേവമെങ്കിലേ സുഖമുള്ളു.

സൽക്രിയാദികൾകൊണ്ടു കീർത്തിമാനായ നൃപൻ സൽക്കീർത്തി സമസ്തവുമാർജ്ജനം ചെയ്താനല്ലൊ കല്പാദി മഹാഭൂപവീരരെയെല്ലാം കണ്ടേൻ മല്പടേലേഖാലരിമർജ്ജനം ചെയ്തീടുവൻ കെൽപ്പോരാതെതന്നെ കഴിഞ്ഞോരവരെല്ലാ മിപ്പോളിക്കീർത്തിമാനാൽ സാധിച്ചുകൊണ്ടാനെല്ലോ പൂർവ്വകല്പേഷു മുനിമാരാലും കേൾപ്പോരില്ല വാരിജോത്ഭവ പടമാർജ്ജനകർമ്മം പുരാ ഇക്കാലമതും കാണായ് വന്നുമേ ജഗൽപ്രഭോ ദുഷ്ക്കരമായിട്ടേതുമില്ലെന്നും പ്രസിദ്ധമായ് കോപലജ്ജാസൂയാദീതാപവൈരാ
ഭിമാനലോഭങ്ങൾ സഹിയാഞ്ഞാരന്തകൻ ചൊന്നനേരം കമലോത്ഭവൻ പുനരവനോടരുൾ ചെയ്തു
ശമനമതി മതി കിമർത്ഥം ഖേദേന തേ. ഒരുത്തനുടെ ഗുണഗണങ്ങൾ കണ്ടാലുള്ളിൽ വരുത്തമുണ്ടായ് വരുമവനും വിശേഷിച്ചു മരണത്തേക്കാൾ പരം സങ്കടമവനുണ്ടാം പെരുകുമസൂയയാമധികം ദോഷം ഫലം ഭൂപശാസനം കൊണ്ടു വൈകുണ്ഠം പ്രാപിക്കുമോ താപമുണ്ടായിടേണ്ട സജ്ജനഗുണം കണ്ടാൽ അച്യുതമൂർത്തി തന്നെ ഭവ പൂജിക്കിലോ നിശ്ചയമവനില്ല പുനർജ്ജന്മങ്ങളോർക്ക ബഹുയജ്ഞത്താൽ തന്നെ നിവൃത്തിവരാ സഖേ.

മഹിമ പറയാമൊ മാധവാർച്ചനത്തിന്റെ ഹരിയെന്നുള്ള തിരുവക്ഷരം രണ്ടും നാവിൽ മരുവുമെന്നാലവനില്ല സങ്കടമേതും ഭാരതീദേവിയാലും കുരുക്ഷേത്രത്തെക്കൊണ്ടും കാര്യമില്ലവനെന്നും ധരിക്ക് മഹാത്മാവേ ശ്വപചിയാകും രജസ്വലയാം നാരിയാളെ അഭിലാഷേണ ഭോഗിച്ചീടിനാനൊരു വിപൻ സുരപാനവും ചെയ്തു വസിക്കാൻ ചിരകാലം ഹരിനാമവും ചൊല്ലി മരിച്ചാനൊരു ദിനം പെരുകീടിനപാപമഖിലം വേർപെട്ടവൻ ഹരിമന്ദിരം തന്നിൽ സുഖിച്ചു വാണാൻ പിന്നെ മാധവമാസം തന്നിലാകിലോമഹാബലം മാധവനേറ്റം പ്രിയം തദ് വ്രതം സത്യമത്രെ.
തന്മാഹാത്മ്യത്തെ ഭക്ത്യാ കേൾപ്പവനുണ്ടാം ഗതി തദ് വ്രതപുണ്യമെങ്ങിനെ ചൊല്ലുന്നു ഞാൻ ഇക്കണ്ട വിശ്വങ്ങളും നമ്മെയും ജനിപ്പിച്ച നിഷ്കള മൂർത്തി പരനാദികാരണനാകും ഭഗവാനേറ്റമിഷ്ടമായ വൈശാഖകർമ്മം സുഖമേ പൊലീശനനിശം സഹായവാൻ ജന്മവും വരാമൃത വ്യാധികൾ ഭയാദിയാം കന്മഷം വിഷ്ണുഭക്തന്മാർക്കുളവാകയില്ല ഭർതൃശാസനം ചെയ്യാൻ ശക്തിയില്ലെന്നു വന്നാൽ ദുഷ്കൃത്യം ഭൃത്യന്മാർക്കു വരുമാറില്ല നൂനം തന്നാലാവതുചെയ്തു സാദ്ധ്യമല്ലാതകർമ്മം തന്നുടെ കർത്താവോടു വാർത്തകളറിയിച്ചാൽ തല്കർമ്മം നിയോഗിക്കയുണ്ടാകില്ലെന്നു നൂനം കിൽബിഷമോർത്തു ദുഃഖിച്ചീടരുതി നിഭവാൻ നാന്മുഖനേവം ചൊന്ന നേരത്തു ധർമ്മരാജൻ കാമിതം സാധിയാതെ പിന്നെയും ചൊല്ലീടിനാൻ ഗൽഗദവർണ്ണത്തോടും ബാഷ്പവും തൂകിത്തൂകി ഉൾക്കരുന്നടങ്ങാതെ രോദനം ചെയ്തു ചെയ്തു. കീർത്തിമാനുള്ള നാളിലീദൃശം വേലയതും തീർത്തുചൊല്ലീടാമടിയൻ മതിയാക്കി നൂനം സ്വധർമ്മനിഷ്ഠയോടും ഭൂപതി വസിക്കട്ടെ.

അധുനാഗമിക്കുന്ന നടിയൻ ദയാനിധേ തനയൻ ഗയാതിരെ പിണ്ഡദനെന്നപോലെ കനമെല്ലാമേ തീർന്നുഗമിച്ചീടുന്നേനഹം തന്മതമേവം പൊല്ലി മുഖവും താഴ്ത്തി മേവും ധർമ്മരാജനെ നോക്കിപ്പിന്നേയുമരുൾ ചെയ്തു.
മാധവൻ ധർമ്മപാരായണനായ് മരുവുന്ന മാധവപ്രിയൻ തന്നെക്കൊല്ലാമോ കഷ്ടം കഷ്ടം ബോധവും നിനക്കുള്ളിൽ തെളിഞ്ഞീലെന്നാകിലോ ആധി നീങ്ങുവാൻ വിഷ്ണുദേവനോടുണർത്തിക്കാം എന്നോടു ഭവാൻ പ്രതിപാദനം ചെയ്തപോലെ ഇന്ദിരാനാഥനോടു തുടങ്ങീടൊലാ സഖ അരുളിച്ചെയ്തവണ്ണമനുഷ്ഠിക്കുന്നേവരു വിരുദ്ധഭാവം കണ്ടാലനർത്ഥം വരുത്തീടും നരപാലകരുടെ ശാസനം ലംഘിക്കാമോ നരജാതികളെല്ലാം സമർത്ഥരെന്നാകിലും നമ്മുടെ നാരായണസ്വാമി കല്പിച്ചപോലെ നന്മകൾ വരുവാനായ് പ്രയത്നം ചെയ്തു വയം വിരിഞ്ചനേവപുരം ചെയ്തു താപസരോടും തിരിച്ചു കാലനോടും നടന്നുമോദപൂർവ്വം ക്ഷീരസാഗരം പൂക്കു സർവ്വദേവകളോടും വാരിജേക്ഷണൻ തന്നെ സ്തുതിച്ചു നിൽക്കും വിധൗ
പ്രത്യക്ഷീകരിച്ചരുൾച്ചെയ്തു പൽമാക്ഷനേവ മർത്ഥമെന്തത്ര നിങ്ങളാഗമിപ്പിതിനിപ്പോൾ ദുഃഖമിക്കാലം ദനുജന്മാരാലുണ്ടാകയോ ശുഷ്കവക്ത്രനായ് വന്നതെന്തിപ്പോൾ ധർമ്മരാജൻ അരുൾ ചെയ്തതുകേട്ടു വിരിഞ്ചൻ കൂപ്പിത്തൊഴു തരുണായുത പ്രഭാ മൂർത്തിയോടുണർത്തിച്ചാൻ സേവകനാകും തവ കീർത്തിമാനായ നൃപൻ ദേവശാസനംകൊണ്ടു നരന്മാരെല്ലാരേയും വൈശാഖധർമ്മമനുഷ്ഠിപ്പിച്ചു നിരന്തരം കേശവപോറ്റി തവ സന്നിധൗ ചേർത്തീടുന്നു.
ഇക്കാലം ധർമ്മാലയമതിനാൽ നിശൂന്യമായ് ദുഃഖം മാനുഷാന്തകനായതു തന്നെ പോറ്റി യുദ്ധം ഭൂപതിയോടു നിതരാം ചെയ്തു ജയം സിദ്ധിക്കയില്ലെന്നോർത്തു കാലത്തെ വിടാൻ സത്വരം ഭുവൽ ചക്രം രക്ഷിച്ചുകൊണ്ടാനല്ലൊ.

കീർത്തിമാനല്ലോ ജയം പിന്നെയും വന്നുകൂടി തപ്രകാരങ്ങളെന്നോടർക്കജനറിയിച്ചാ ഇപ്രകാരങ്ങളെ ഞാനഖിലമുണർത്തിച്ചേൻ ത്വൽ ഭക്തന്മാരാം മഹാത്മാക്കളെ വധിപ്പാനായ് കല്പനയില്ലാ മമ ശക്തിയുമതിനില്ല വാഞ്ഛിതമേവമറിയിപ്പതിനത് വന്നേൻ നിൻ ചരണാരവിന്ദം സന്തതം നമോസ്തുതേ ആൽമഭൂതന്റെ ഗിരമിങ്ങിനെ കേട്ടനേരം പത്മലോചനൻ ചിരിച്ചരുളി ചെയ്താനേവം. പ്രാണദേഹങ്ങൾ മമ കൌസ്തുഭം ശ്രീവത്സവും
പ്രാണനായികയായ ദേവിയും വനമാല ക്ഷീരസാഗരം ശേഷൻ വിമലശ്വേതം ദ്വീപം ചാരുവൈകുണ്ഠം പുത്രി പുംഗവം വൈനതേയം എന്നിവയുപേക്ഷിപ്പാനില്ല സംശയമേതു മെന്നുടെ ഭക്തന്മാരെ ഞാനുപേക്ഷിക്കയില്ല ദുഃഖിതനായ നരകാന്തകം ഭവാനുടെ ദുഃഖങ്ങളകലുവാൻ തക്കവാറിതു കേൾക്ക പതിനായിരം വയസ്സുണ്ടു കീർത്തിമാനെടോ അധുനാ മുതൽ രണ്ടായിരമേയിനിയുള്ളു തത്ര മൽസായൂജ്യം ഞാൻ നൽകുമന്നെറിഞ്ഞാലു മത ഞാൻ ചൊൽവോളവുമുണ്ടാക്കാമുപായങ്ങൾ വേനനെന്നൊരു പാലകനുമുണ്ടാം പിന്നെ ദാനധർമ്മാദി സർവ്വം നശിപ്പിച്ചീടുമവൻ വേദാർത്ഥധർമ്മങ്ങളെ ശോഭിപ്പിച്ചതിന്നു ഞാൻ ഭൂതലം തന്നിൽ പിറന്നിടുമെന്നറിഞ്ഞാലും അന്നു വൈശാഖധർമ്മം പിന്നെയും ശോഭിപ്പിക്കും
മന്നിടം തന്നിലെന്നു ധരിക്ക് ദണ്ഡപാണ്. സ്വകൃതപാപങ്ങളാൽ ദഹിക്കും വേനൽ പിന്നെ സകല ധർമ്മങ്ങളും ധരിപ്പേനഹം തദാ പൃഥുവെന്നോരു നരപാലനായ് പിറന്നീടും പൃഥിവിതലത്തിങ്കലറിക പൽമാസന സർവ്വപ്രാണാർത്ഥദാഹദാരിദ്ര്യങ്ങളുമെങ്കൽ സർവ്വദാ ചെയ്തീടുന്ന മാനുഷൻ മൽഭക്ത്യാഢ്യൻ സഹജനങ്ങളിലൊരുവനുമുണ്ടാമേവം സഹസപത്രോത്സവവിഖ്യാതനാകുമവൻ

ധന്യധർമ്മങ്ങൾ ദുഷിച്ചീടില്ലമഭക്തന്മാ രന്യന്മാർക്കിതിലാസ്ഥയുണ്ടാകയില്ല. മേലിൽ പിന്നെയും ഭൃത്യന്മാരിലേകനോടരുൾ ചെയ്തു. ചെന്നു നീ കീർത്തിമാനോടിവണ്ണം പറയേണം നിത്യവും കൃതാന്തനെച്ചിന്തിച്ചു മാനുഷന്മാർ ഭവ കിഞ്ചിൽ സ്നാനമർഘവും വേറെ വേണം പൂർണ്ണകുംഭാംബുദ്ധി സംയുതാണവും കൂടി പൌർണ്ണമാസ്യാം മോദേന ധർമ്മരാജനെന്നോർത്തു ദാനം വിപ്രന്നു ചെയ്കവേണമെന്നുരചെയ്ക നൂനമീവണ്ണം ചെയ്തീടായീലോ വിശേഷിച്ചും വൈശാഖധർമ്മമനുഷ്ഠിച്ചവരുടെ പുണ്യം ധർമ്മവുമെല്ലാപഹരിക്കും വൈവസ്വതൻ കീർത്തിമാനോടു പറഞ്ഞ വണ്ണം ബോധിപ്പിക്കെ ന്നാസ്ഥയാ സനന്ദനെ സാദരം നിയോഗിച്ചു. തരസാസനന്ദനൻ ചെന്നവനീശനെക്കണ്ടങ്ങ രുളിച്ചെയ്തതെല്ലാമവനനോടറിയിച്ചാൻ ദദ്ധ്യന്നo പൌർണ്ണമാസ്യാമുദക കുംഭത്തോടും
ശ്രാദ്ധദേവനായ വിപ്രന ഗ്രതോദാനം ചെ യ്കപിന്നെയും പിതൃക്കളെച്ചിന്തിച്ചു തന്നേ ചെയ്ക അന്വഹം മധുദ്വിഷം ധ്യാനിച്ചു ദാനാദികൾ പ്രതിമ പൂജിച്ചു നിർമ്മിച്ചുവെന്നാകിലേതു മതിമാനായ വിപ്രൻ തനിക്കു ദാനം ചെയ്ക. മാധവ ധർമ്മമുപദേശിച്ചു ഗുരുവിനെ ചേതസിഭക്ത്യാ പുനരാവോളം പൂജിക്കേണം ആദിനായകനുടെ ശാസനമേവമെന്നു മേദിനീ പതിയോടു സനന്ദനുരചെയ്തു.

സനന്ദൻ പോയശേഷം സൌരിയോടും ചെയ്തു ജനസന്താപഹാരിയാകിയ ദേവദേവൻ വ്യസനം കളക നീ ഭാസ്കരേ വൈകാതെ ഞാൻ പൃഥുവായ ധർമ്മമെല്ലാം നടത്തിടുന്ന കാലം വൈശാഖ ധർമ്മമൊഴിഞ്ഞെല്ലാമേ നടത്തുവാൻ സംശയമേതുമില്ല. തദ്വതം മുടങ്ങീടും ബഹുജന്മാർജ്ജിതമായുള്ളോരു പുണ്യം സർവ്വം
ബഹു പക്വതയോടും വന്നുദിച്ചീടുന്നോരു മാനുഷോത്തമനറിഞ്ഞതിനെയുപാസിച്ച മാനസതാപം കളഞ്ഞാശു പോയാലും പൂയം. ഈവണ്ണമരുൾ ചെയ്തു മറഞ്ഞു നാരായണൻ ദേവേശൻ താനും തൊഴുതാൽ മഗൃഹത്തിൽ പുക്കാൻ ഖേദങ്ങളൊട്ടു തീർന്നു നടന്നു ധർമ്മരാജൻ മേദുരമാകും നിജമന്ദിരമകം പുക്കാൻ അദ്ധ്യായം ത്രയോദേശം ചൊല്ലിയേൻ പോത്തമ ഭക്തി കൈക്കൊണ്ടു കേട്ടുകൊള്ളുക കഥാശേഷം..

ഇതി വൈശാഖ മാഹാേത്മ്യ ത്രയോദശോദ്ധ്യായ:🦜🧡

https://youtu.be/WnOB_cxPvOs?si=L_bnp...

2 - 2

GOVINDAM
Posted 9 months ago

🦜വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട് 🦜
അദ്ധ്യായം -13(ഭാഗം -1)
🙏🏻🌹ദിനനായകസുതനാകിയ ധർമ്മരാജൻ മനുജാധിപനോടു തോറ്റുതൻ പുരം പൂക്കു മനസി പെരുകുന്ന പരിതാപത്തെപ്പൂണ്ടു വനജാസനലോകം പ്രാപിച്ചു വിഷണ്ണനായ് സനകസന മാന്ദാദി പുലഹശ്രീനാരദ മുനിമാർ മറ്റും സുരദിക്പാലജനത്തോടും വേദശാസ്ത്രങ്ങളിതിഹാസങ്ങൾ പുരാണങ്ങൾ സാദരം സരോവരനാദികൾ സമുദ്രങ്ങൾ. വാപികൂപാദി തടകാദികള- ഹോരാത്രം ഭൂപതേ മാസപക്ഷവത്സരവാരങ്ങളും അയനമൃതനിമേഷം യുഗമുഖ്യകാലം മയി സങ്കല്പവികല്പാദി യോഗങ്ങൾ തഥാ.
ഉന്മേഷനിമേഷങ്ങളൂക്ഷങ്ങൾ കരണങ്ങൾ
നിർമ്മലപൌർണ്ണമാസി ചന്ദ്രനും പക്ഷങ്ങളും ഭയസന്താപസുഖലാഭലാഭം ജയാദി ജയങ്ങൾ സത്വരജസ്തമസ്സാം ഗുണങ്ങളും, ശാന്തമൂഢാതിഘോരാദീഖില വികാരങ്ങൾ ഹന്ത വിത്താദിശ്ലേഷ്മകഫങ്ങളിത്യാദികൾ ദിവ്യവിഗ്രഹം പൂണ്ടു നിഖിലജനങ്ങളും സർവ്വകാരണമൂർത്തിയായുള്ള വിരിഞ്ചനെ ഭക്ത്യാചൂഴവും നിന്നു സേവിക്കും മഹാസഭാ മദ്ധ്യേ ചെന്നണഞ്ഞു വൈവസ്വതൻ ഭൃത്യരോടും വാടിയവക്ത്രത്തോടും മൂടിയ ലജ്ജയോടും പേടമാൻ കണ്ണിപോലെ ഭൂതലം നോക്കി മന്ദം വന്നൊരു ധർമ്മരാജൻ തന്നെക്കണ്ടവരെല്ലാമന്യോന്യമേവം പറഞ്ഞീടിനാരോരോ വിധം കാരണമെന്തിക്കാലം ദ്രുഹിണൻ തന്നെക്കാണാൻ തരണീസുതനേറ്റം വീളനായ് വന്നീടുവാൻ സത്വരവ്യാപാരനായുള്ള വതിനുകാലം സ്വസ്ഥനായൊരു ഭാവം ഖേദവുമുണ്ടു കാണ്മാൻ. ഇത്തരമോരോജനം പറഞ്ഞുനിന്നീടുമ്പോൾ സത്വരം യമദേവൻ തന്നുടെ പാദാന്തികേ മൂലച്ഛേദേന വൃക്ഷം കണക്കേ വീണീടിനാൻ നീലക്കാർ നിറമൊത്ത കാലനാം മഹാപുമാൻ രക്ഷരക്ഷേതി ജഗൽ ചക്ഷനന്ദനൻ പറ ഞ്ഞക്ഷി നീർതുകിത്തുക തൽക്ഷണം കേണു ചൊന്നാൻ

നരജാതികളുടെ പുണ്യപാപങ്ങളെല്ലാം പരിചോടെഴുതിയ പടവുമിതവെച്ചേൻ പല ദുഃഖവുമേറ്റം പറഞ്ഞു ഖേദം പൊറാ- ഞ്ഞാലസ്യചേതസ്സോടും തളർന്നുകിടക്കുന്ന വിഗ്രഹം പൂണ്ടു വിരിഞ്ചാഗ്രതോ നില്ക്കും വായു വ്യഗ്രനാം കൃതാന്തനെ ചെന്നെഴുനീല്പിച്ചുടൻ. വിമലാസനം തന്നിലിരുത്തി സ്സദാഗതി ശമനാതവദുഃഖകാരണം ചൊൽക സഖ ഏവനാൽ ഭവാനഭിഭൂതനായ് വന്നവാറും ഏവനാൽ സ്ഥാനമപഹരിച്ചു ഭവാനുടെ ഉണ്ടായ വാർത്തയെല്ലാം സ്വാമിയോടുണർത്തിക്ക കണ്ഠനാകൊലാ വൃഥാ ബാലകനെന്നപോലെ. മാരുതവാക്യം കേട്ടു രവി നന്ദനൻ ചൊന്നാൻ ധീരത വരുന്നീലയെങ്കിലും ധരിപ്പിക്കാം നശിച്ച മമ പുണ്യം മരിച്ചാലിത്ര ദുഃഖം നിനച്ചീടുകയില്ല. ധരിച്ചുകൊൾക വിഭോ, സ്വാമിതൻ ധനമനുഭവിച്ചു ജീവിക്കയും സ്വാമി കല്പിച്ചപോലെ ചെയ്യാതെ വസിക്കയും ചെയ്തീടുന്നവൻ മരപ്പുഴുവായ് ജനിച്ചീടു
,മേതും സംശയമില്ല. പിന്നേയും ഭേദം കേൾക്ക ബുദ്ധി സാമർത്ഥ്യം കൊണ്ടു ഭൂപതിയുടെ വിത്തം സ്വസ്ഥനായപഹരിച്ചിടുന്നു ജീവിപ്പവൻ പ്രളയശത്രത്രയം നരകേ വാഴുമവൻ ജലജാസന തവ ശാസനമേവമല്ലോ പ്രഭുവാമവനെടോ വിത്തത്തിനപേക്ഷയും സഫലനിയോഗവേലകൾ കണ്ടുപേക്ഷയും പെരുകുമവൻ പിന്നെയുതനായീടുന്നവൻ നരകം പ്രാപിച്ചേഴുജന്മം വായസമവൻ. തന്നുടെ കാര്യത്തിനായ് സ്വാമികാര്യങ്ങളെല്ലാം നിന്ദിച്ചു. വിഘ്നം വരുത്തീടിന്പുമാൻ പിന്നെ കല്ലതിലെലിയായിപ്പിറക്കുമവനെന്തു
മില്ല സംശയം ക്ഷയം മുന്നൂറും കഴിവോളം. കർത്താവു കല്പിച്ചുള്ള വിത്തത്തെ ഗ്രഹിച്ചു വൻ നിത്യവും തന്റെ കാര്യം ചിന്തിച്ചു ഗ്രഹേ വാണു കർതൃശാസനത്തിനു വല്ല വിഘ്നങ്ങൾ ചൊല്ലി വർത്തിക്കും ജനം പിന്നെ ജനിക്കും മാർജ്ജാരനായ് ദുഷ്കൃതഫലമേവമെന്നോർത്തു ഭവാനുടെ ദുഷ്കരമായിട്ടുള്ള ശാസനമനുഷ്ഠിച്ചു.

ധർമ്മേണ പുണ്യപാപസംഘങ്ങൾക്കൊത്തവണ്ണ
മുണ്മയോടനുഭവിപ്പിച്ചതു പ്രജകളെ മനസാ ധരിച്ചുകൂടാതുള്ള സൂക്ഷ്മധർമ്മം മുനിമാരോടു ചോദിച്ചറിഞ്ഞുകൊണ്ടു ന്യായം കല്പകാലാദിപുനരിത്രനാളവം ചെയ്തേ നുല്പലോൽഭവപോറ്റിയിന്നു ഞാൻ സമർപ്പിച്ചേൻ, ഭൂതലേയൊരു നരൻ കീർത്തിമാനെന്ന നൃപൻ ജാതനായ് വിഷ്ണുഭക്തനന്യമെല്ലാമെ നിന്ദ്യൻ സപ്തദ്വീപുകളെല്ലാം വൈശാഖധർമ്മങ്ങളെ നിജശാസനാലനുഷ്ഠിപ്പിച്ചുതാനുമേവം ഭജനം ചെയ്തീടുന്നു ഭാസ്കര കുലജാതൻ സർവ്വകർമ്മവും പിതൃപൂജയുമഗ്നിപൂജാ സർവ്വതീർത്ഥസ്നാനാദി സൽക്രിയയോഗം സംഖ്യം സ്വാദ്ധ്യായ ഹോമ ഗണ സംപ്രാണനിരോധനം സാദ്ധ്യമല്ലെന്നു കണ്ടു സമസ്തമുപേക്ഷിച്ചു ബഹുപാപങ്ങൾ ചെയ്തു വൈകുണ്ഠം പ്രാപിക്കുന്ന മഹിമയേറും വൈശാഖക്രിയ ചെയ്താലേകൻ. പിതൃക്കളോടും പിതാമഹന്മാരോടും കൂടെ മധുഷിതൻ ലോകം പ്രാപിക്കുമത്ര പോരാ ജനക പരമ്പരാകൃതന്മാരെല്ലാവരും ജനനീപരമ്പരാകൃതരുമതുപോലെ മാനിനിമാതൃഗോത്രമൃതരുമേവം തന്നെ നൂനം തൻ പിതൃപരമ്പരയും യഥാ തഥാ
സഹജപുത്രീപുത്രനിവഹ വരന്മാരും സഹ വൈഷ്ണവലോകം പ്രാപിക്കുമെന്നുകേട്ടു.🙏🏻🌹https://youtu.be/WnOB_cxPvOs?si=Yj-ve...

2 - 0

GOVINDAM
Posted 9 months ago

🦜വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട് 🦜
🙏🏻അദ്ധ്യായം-12 (ഭാഗം - 2)🙏🏻
ഓടുംതന്നുടെ സേനഭൂപതി വീരൻ കണ്ടു പാടവമേറും ബാണഗണങ്ങൾ തൂകീടിനാൻ യമകിങ്കരാധിപൻ വന്നെതിരേറ്റു തോറ്റു ശമനപാർശ്വത്തോളമോടിനാനതുനേരം അമിതബലനാകും രോഗനും യുദ്ധം ചെയ്തു വിമലനായ പശസ്ത്രങ്ങൾ വരുന്നേരം തടുത്തു കൂടായെന്നു നിനച്ചു മന്ദം മന്ദം പടുത്വം വെച്ചു വാങ്ങിനിൽക്കുമ്പോൾ മൃതാനും അരിങ്കളുടെ കുലമറുതിവരുവാനായ് പെരിക ദിവ്യാസ്ത്രങ്ങൾ പൊഴിച്ചോരനന്തരം കരുത്താൽ വരും ശസ്ത്രമറുത്തു ധരാപതി തിളച്ചു മൃത്യു തന്റെ കരങ്ങൾ തളർന്നപ്പോൾ മഹിഷാസുരൻ പണ്ടു മായയോടെന്നപോലെ മഹിഷമേറിവന്നു മദമോടർക്കാത്മജൻ ശംഖനാദങ്ങൾകൊണ്ടും സിംഹനാദങ്ങൾകൊണ്ടും സംഖ്യയില്ലാതയമകിങ്കരൻ നാദംകൊണ്ടും സങ്കടം മൂന്നുലോകത്തിങ്കലും വർദ്ധിച്ചിതു ശങ്കരഹരയെന്നു പുകൾത്തും ദശാന്തരേ കീർത്തിമാനോടു സമവർത്തിവന്നെതൃയേറ്റം കൂർത്തുമൂർത്തുള്ള ബാണം പേർത്തുപേർ ചെയ്തീടിനാൻ ദിവ്യനാം പൻസമം പൊരുതുന്നതു കണ്ടു ദിവ്യബാണങ്ങൾ തൂകിത്തുടങ്ങി ധർമ്മരാജൻ.

മാരുതാസ്ത്രത്തെ പ്രയോഗിച്ചിതു ധർമ്മരാജൻ ധീരനാം പൻ ശൈലാസം കൊണ്ടു നിഷേധിച്ചു ഉരഗാസ്ത്രത്തെയയച്ചീടിനാൻ പിതൃപതി ഗരുഡാണ് തടുത്തീടിനാൻ നരാധിപൻ പാവകാസ്ത്രത്തെ പ്രയോഗിച്ചിതു യമനപ്പോൾ
ഭൂവരൻ വരുണാസ്ത്രം തന്നാലെ നിഷേധിച്ചു അന്ധകാരമാമസമന്തകനയച്ചപ്പോൾ ചിന്തിച്ചു നൃപനരുണാണു മാറ്റീടിനാൻ. വരുന്ന ദിവ്യാസ്ത്രങ്ങൾ തടുത്തു തടുത്തേറ്റം വരുന്ന കോപം സഹിയാഞ്ഞതിൻമ പൻ പടുത്വമോടും തിരഞ്ഞെടുത്ത ബാണം ഞാണിൽ തൊടുത്തു വേഗം ചെവി കഴിച്ചു ലക്ഷ്യം കണ്ടു വലിച്ചു നിറച്ചതിലയച്ച് ശരം ചെന്നു തറച്ചു ദ്ഡപാണി തന്നുടെ കൂർച്ചത്തിങ്കൽ വിറച്ചു ദണ്ഡപാണി തിളച്ചുവരും ചോര ഇഴിച്ചേനതുമൂലം മിഴിച്ചു കൂടാഞ്ഞവൻ വടിച്ചുവീഴ്ത്തി പാരം നടിച്ചു നിജദണ്ഡ
മെടുത്തു വിരിഞ്ചാസമഭിമന്ത്രിച്ചു ഭക്ത്യാ അയച്ചു കാലം ജ്വലിച്ചു ചെല്ലുന്നേരം ദഹിച്ചു നൃപനെന്നു നിനച്ചു കാണും ജനം ഹാ ഹാ ദൈവമേ കഷ്ടം കഷ്ടമെന്നോതും വിധ സാഹസം വെടിഞ്ഞവനീദൃശം നിരൂപിച്ചു. പ്രത്യസ്ത്രമില്ല കാലദണ്ഡത്തിനെന്നു കണ്ടു

സ്വസ്ഥനായ് നിന്നീടിനാൻ ഭഗവൽ ഭക്തി പൂണ്ടു ഭക്തനാം നൃപനുടെ സങ്കടം കണ്ടനേരം ഭക്തവത്സലൻ നിജ ചക്രത്തെ നിയോഗിച്ചു. കാലദണ്ഡത്തെ തടുത്തേറ്റവും കോപത്തോടെ കാലനെ കൂടെദ്ദഹിച്ചീടുവാൻ സഹസാരം മുതിർന്നുചെല്ലുന്നതു കണ്ടനേരത്തു നൃപൻ പുകഭക്തിയോടുമഴിഞ്ഞ ചിത്തത്തോടും സഹസ്രഭാനുകോടി സഹസ് നിഭുജയ സഹസ്രരായ നമോ കാരുണ്യമൂർത്തേ ജയ അഹിതകൂല വനദഹന ജയജയ അഹിനാശനനാഥ ഭുജ സംസ്ഥിത ജയ പരിപാലയ ധർമ്മംപാലയ ധർമ്മപര പുരുഷപ്രിയ ജയ പരജയജയ ധർമ്മരാജനെ ദഹിപ്പിക്കൊല്ലാ കഷ്ടം കഷ്ടം നിർമ്മലമൂർത്തേ തസ്മൈ നമസ്തെ നമോനമഃ കീർത്തിമാനിത്ഥം സ്തുതിചെയ്തപ്പോൾ സുദർശന മൂർത്തിവൈകുണ്ഠലോകം പ്രാപിച്ചു മരുവിനാൻ അതവൈഭവമുള്ള വൈശാഖമാഹാത്മ്യത്തി ലുക്തമായിതു മയാദ്വാദശാദ്ധ്യായം സഖേ..
ഇതി വൈശാഖ മാഹാേത്മ്യ ദ്വാദശോദ്ധ്യായ:🌹
https://youtu.be/ThYg9a1z1_g?si=Wt2AD...

1 - 0

GOVINDAM
Posted 9 months ago

🦚വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട് 🦚അദ്ധ്യായം -12 (ഭാഗം -1)
താപസോത്തമൻ തന്നെത്തൊഴുതു കുതൂഹലാൽ
ഭൂപതിയായ മിഥിലാധിപൻ ചോദ്യം ചെയ്താൻ വൈശാഖകർമ്മമനുഷ്ഠിച്ചിടും ജനങ്ങൾക്കു കേശവൻ പ്രസാദിച്ചു ധർമ്മാർത്ഥകാമാദികൾ, ആശപൂണ്ടവയെല്ലാം കൊടുത്തു സുഖിപ്പിച്ചു നാശമില്ലതമോക്ഷമൊടുക്കം നൽകുമെന്നും നിന്തിരുവടിയുടെ വചസാ ബോധിച്ചിതു അന്ധതതീരായ്കയാലൊന്നുണ്ടു ചോദിക്കുന്നു.

അത് മാഹാത്മ്യമുള്ള യാതൊരുകർമ്മം ലോകേ സിദ്ധമല്ലാതെ വരുവാനെന്തുമൂലം മുനേ കേൾക്ക് നീയെങ്കിലതിന്റെ കാരണം ചൊല്ലീടുവാൻ ഭോഷ്കല്ല മൂന്നുഗുണജാതങ്ങൾ ധർമ്മമെല്ലാം സത്വധർമ്മങ്ങളിൽ ശോഭിപ്പാൻ പണിതുലോം സത്യമിപ്പാരിലില്ലാമന്യധർമ്മങ്ങൾ സിദ്ധം ഐഹികങ്ങളാമർ ത്ഥപുത്രമിത്രസ്ഥാനാദി മോഹത്താൽ തമോഗുണധർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തു നിത്യം അങ്ങിനെയുള്ള ജനമേറുകകൊണ്ടു പാരിൽ തിങ്ങിനതമോഗുണ ധർമ്മങ്ങൾ വിഖ്യാതമായ്. പിന്നെ രാജസധർമ്മം ധരിക്കും നൃപോത്തമ ചെന്നങ്ങു സ്വർഗ്ഗലോകം പ്രാപിക്കാനിച്ഛ പൂണ്ടു ഏറ്റവും പണിപ്പെട്ടു പലനാൾ ദുഃഖിച്ചീടു മറ്റമില്ലാതെ ദ്രവ്യമഴിച്ചു യഥാവിധി യാഗാദിയായ കർമ്മജാലവും ചെയ്തുനാക ഭോഗസിദ്ധിക്കു കൊതിച്ചീടുന്നു

കിഞ്ചിജ്ജനം ഇച്ചൊന്നഗുണം രണ്ടുമാശ്രിതമായിട്ടെത്ര നിശ്ചയമന്യകർമ്മം ഗുപ്തമെന്നറിഞ്ഞാലും ക്ഷുദ്രാശന്മാരായ ബഹുകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തു ജനം സത്വരം കാമ്യാനുപാസിക്കുന്നു തമോ ധർമ്മാൽ ഐഹികപാരത്രികദാനസാത്വികധർമ്മം മോഹിതന്മാരാം മൂഢജനങ്ങളറിയുമോ. കുറ്റമല്ലതു മഹാമായാ വൈഭവമല്ലോ ചെറ്റു പിന്നെയുമൊരു കാരണമുണ്ടുചൊല്ലാം
കീർത്തിമാനായ നൃപനിക്ഷ്വാകു കുലേ ബഹു കീർത്തിമാനായി ക്ഷിതിപാലനം ചെയ്യും കാലം നൃഗനന്ദനനവൻ സകല ഗുണാലയൻ മൃഗയാവിവശനായ് ഗഹനമകം പുക്കു നിഖില ദുഷ്ടസത്വസഞ്ചയം കൊലചെയ്തു സുഖമേനടക്കുമ്പോളകമേ നിരൂപിച്ച ഗുരുവാം വസിഷ്ഠനെക്കണ്ടു പോകേണമെന്നോർ ത്തരികൾ കുലകാലൻ നടക്കും ദശാന്തരേ സരസമോരോ കൌതൂഹലങ്ങൾ മാർഗ്ഗേ മാർഗ്ഗേ നരപാലകൻ കണ്ടുകണ്ടുചെന്നീടും വിധൗ മുനിമാർ തണ്ണീർപ്പന്തൽ നിർമ്മിച്ചീടുന്നു ചില രനുമോദേന ജലം ദാനം ചെയ്യുന്നു ചിലർ ഛായാമണ്ഡപങ്ങളെ നിർമ്മിച്ചീടുന്നു ചിലർ തോയശുദ്ധിയെ ചെയ്തീടുന്നിതു ചിലരെല്ലാം വിശ്രാന്തന്മാരായുള്ള വിപരെക്കാണുന്നേരം സശ്രദ്ധന്മാരായ് നിന്നുവീയുന്നു ചിലദിക്കിൽ ഫലമൂലങ്ങളിക്ഷു സുഗന്ധാദികളിവ ഫലവും ഭക്തിയോടെ ദാനം ചെയ്യുന്നു ചിലർ. ഭൂപതി വരനിവ കണ്ടു സന്തോഷം പൂണ്ടു താപസകുമാരന്മാരോടേവം ചോദ്യംചെയ്താൻ നിങ്ങളാരെന്നും പുനരെന്തിതിൻ ഫലമെന്നും മംഗലശീലന്മാരേ ചൊല്ലുവാൻ പരമാർത്ഥം നൃപകൾ വസിഷ്ഠന്റെ ശിഷ്യന്മാരെല്ലോ ഞങ്ങൾക്കു പദേശിക്കാൻ ഗുരുശാസനമുണ്ടായില്ലാ കേൾക്കേണം ഭവാനെങ്കിൽ ചോദിക്കഗുരു തന്നോ ടാഖ്യാനം ചെയ്യുമെന്നാലഖിലം ഗ്രഹിച്ചീടാം.

ഇത്ഥം താപസവരരുളിച്ചെയ്ത നേരം പൃത്ഥീപാലകൻ പുനരാശ്രമമകം പുക്കു വന്ദിച്ചു നില്ക്കുന്നോരു മന്നവൻ തന്നെക്കണ്ടു
നന്ദിച്ചു മാർഗ്ഗശ്രമമെല്ലാമേതീർത്തിരുത്തി സുഖമുൾക്കൊണ്ടു പിന്നെ തൊഴുതു ചോദ്യം ചെയ്തു. അഖിലജ്ഞാനമൂർത്തേ ചൊല്ലേണമെന്നോടിപ്പോൾ നിന്തിരുവടിയുടെ ശിഷ്യർകൾ ചെയ്യും കർമ്മ- മെന്തതിൻഫലമെന്നുമെന്തിതിൽ വിധിയെന്നും കേൾക്കേണമെന്നു നൃപനിർബന്ധം കേട്ട് മുനി കേൾക്ക വൈശാഖമാഹാത്മ്യങ്ങളെല്ലാമെങ്കിൽ വിഷമചിത്തന്മാരായ സർവ്വകർമ്മവും വിട്ട് വിഷയാസക്തന്മാരായുള്ളവരെന്നാകിലും വൈശാഖസ്നാനം ചെയ്താലവന്റെ പാപമെല്ലാ മാവേർപ്പെട്ടു വിഷ്ണുഭക്തനായ് വരുമവൻ, ഈ വ്രതമുപേക്ഷിച്ചുമറ്റുള്ള വ്രതാദിയും കേവലം ധ്യാനതപാദാനാദിഫലം ദൂരാൽ
സ്നാനദാനാദികർമ്മം മാധവേചെയ്തീടാഞ്ഞാൽ ദീനനായവൻ പിറന്നീടും ചണ്ഡാലവംശേ തല്ക്കാലേ യഥാ വിധികർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തുകൊണ്ട് ഭക്തവത്സലം രമാവല്ലഭം ഭജിച്ചാകിൽ ജപധ്യാനത്തെക്കൊണ്ടു മാധവൻ പ്രസാദിക്കും സലീല ദാനം തൃഷാർത്ഥന്മാർക്കെന്നതു പോലെ. അധർമ്മങ്ങളക്കാലത്തു

ചെയ്യുന്നതാകിൽ കെറും വനാന്തരേ വല്ലിക്കുമെന്നപോലെ മാധവകർമ്മം കിഞ്ചിൽ ചെയ്താകിൽ വർദ്ധിച്ചീടും നാശമില്ലതിനെന്നു കേശവപ്രസാദത്താൽ അതുകാരണം ഭവാനാചരിക്കേണമതു
മധു നാജനൈസ്സർവ്വൈരാ ചരിപ്പിക്ക സഖേ
സദ്ദിഷ്ടധർമ്മമേകും ചെയ്യാതൊരവൻ തന്നെ നിർദ്ദയം ദണ്ഡിപ്പിക്കവേണം നീ പോത്തമ മന്ത്രസംയുതമുപദേശിച്ചു നൃപേന്ദ്രനെ ശാന്തനാം നൃപൻ കൂപ്പിതിച്ചു പുറപ്പെട്ടു. തപുരം പൂരാജാതൽ പ്രജാസംഘത്തോടും കറും വൈശാഖധർമ്മങ്ങളെയനുഷ്ഠിച്ചാൽ അമ്പോടും വ്രതം തുടങ്ങീടിന ദിനത്തിന്റെ മുമ്പിലെ ദിനം ഭേരിയടിപ്പിച്ചതുച്ചമായ് ഒമ്പതുവയസ്സായുള്ള ജനമെല്ലാവരു മെൺപതിൽ താഴെയുള്ള വൃദ്ധരും മഹാവൃതം ഇമ്പമോടനുഷ്ഠിച്ചിടായ്കിലോ ദണ്ഡിപ്പിക്കും മുമ്പിലെത്തന്നെ വിചാരിച്ചു സേവിക്കനാഥ രാജ്യത്തിലെല്ലാടവുമിവണ്ണമറിയിച്ചു പൂജ്യനാം പനേവം ചെയ്തു സേവിക്കും കാലം
പുത്രനാകിലും നിജവല്ലഭരെന്നാകിലും മിതരാകിലും ഗുരു ഭൂതന്മാരെന്നാകിലും വൈശാഖധർമ്മം വെടിഞ്ഞീടുകിൽ ഹനിച്ചീടും സംശയമേതുമില്ലയെന്നും കല്പിച്ചശേഷം ഓരോരോ ദേശങ്ങളിലോരോരോ വിദ്വാന്മാരെ പാരാതെ നിയോഗിച്ചു തന്മാഹാത്മ്യത്തെച്ചൊൽ വാൻ തുരംഗം പത്തിന്നധിപതിയായ് മരുവുന്ന നരനെയഞ്ചുദേശേഷം ധർമ്മച്ഛേദനത്തിന്നായ് ഭൂതലം തന്നിലെല്ലാമിങ്ങിനെ നിയോഗിച്ചു മാധവപിയൻ മനുജാതിപൻ ഭക്തിയോടെ മുഖ്യമാം ദാനാദികൾ ചെയ്തു താൻ ചെയ്യിപ്പിച്ചും

സൌഖ്യം
വരുത്തിനാനെല്ലാർക്കുമൊരുപോലെ. തൽക്കാലം മരിച്ചുള്ള മാനുഷരെല്ലാവരും ചൊൽക്കൊണ്ട് വൈകുണ്ഠമാംലോകം പ്രാപിക്കേയുള്ള എല്ലാർക്കും ഭക്തിയില്ലെന്നാകിലും നൃപഭയാൽ നല്ല ധർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തു വിഷ്ണുലോകം പ്രാപിക്കും.
നരകം തന്നിലിതു നരനില്ലാതെ വന്നു പെരികഖേദത്തോടുമിരുന്നു ധർമ്മരാജൻ മുഷ്കൃതമെഴുതുവാനില്ലാഞ്ഞു ചിത്രഗുപ്തൻ ദുർഗ്ഗർവ്വം നീങ്ങി പൂർവ്വരേഖകൾ മാഞ്ഞിതെല്ലാം ശൂന്യമായ് വന്നു സുരനരകാലയങ്ങളും മാന്യമായുള്ള മാർഗ്ഗം കാൺകയാലതുകാലം കാലലോകത്തിനുള്ള വഴിയുമാശുതൂർന്നു കാലവിസ്മയം ചൊൽവാനെളുതോ വിരിഞ്ചനും നാരദമുനിയന്നാളേകദാകൃതാന്തനെ ചാരത്തു ചെന്നുകണ്ടു പൂജിച്ചു ധർമ്മരാജൻ വന്ദിച്ചുനിൽക്കുമവൻ തന്നോടു നാരദനും മന്ദഹാസവും ചെയ്തു മന്ദമായരുൾ ചെയ്തു നരകവാസി ജനരോദനം കേൾപ്പാനില്ല കാരണമെന്തു പുരാഘോരമാൾക്കാമല്ലോ സ്വസ്ഥനായ് നിന്നീടുവതെന്തെടോ ചിത്രഗുപ്തൻ ഭൃത്യരാമിവർക്കേതും വേലയിക്കാലമില്ലേ ദീനമാനുഷ മഹാരോദനം കേട്ടീടായ്കിൽ മാനസേ സുഖനിദ്ര ഭോജനങ്ങളിലുണ്ടോ. നാരദവാക്യം കേട്ടു ദൈന്യത്തോടേവം ചൊന്നാൻ പാരതിലൊരു പനിക്കാലം ജാതനായാൽ ഭൂമിപാലകൻ വിഷ്ണുപാലകനാകുന്നു പോൽ ഭൂമൗ വൈശാഖധർമ്മമാചരിച്ചീടുന്നുപോൽ സ്വപുരവാസികളുമീ വണ്ണം തന്നെ വ്രതം പശാസനം കൊണ്ടു മാധവം സേവിക്കുന്നു. സുവതധർമ്മങ്ങളുമക്കാലമനുഷ്ഠിച്ചു മാധവലോകം പ്രാപിച്ചീടുന്നു ജനമെല്ലാം സ്വർഗ്ഗലോകവും മമലോകവും വൃഥാവിപ്പോൾ മാർഗ്ഗവും ജംഗമവ്യാപ്തമായ

മഹാമുനേ കഷ്ടമിക്കാലം നൃപൻ വൈശാഖധർമ്മംകൊണ്ടു
കാഷ്ഠമെന്നതു പോലെയാക്കിനാൻ പാത്മജൻ ധർമ്മരാജോക്തി പുനരീവണ്ണം കേട്ടനേരം നിർമ്മലനായ മുനി മന്ദഹാസേന ചൊന്നാൻ സ്വസ്ഥനായ് തന്നെ വൃഥാ കാലക്ഷേപണം ചെയ്തു ബുദ്ധിവിക്രമന്മാർക്കു യോഗ്യമല്ലേതുമെടോ. സ്വസ്ഥനല്ലഹമെങ്കിൽ കണ്ടാലും മഹാമതേ മർത്ത്യനാമിവൻ തന്നെ പക്ഷെ കൊല്ലുവൻ യുദ്ധേ സ്വാമികൽപിതം ചെയ്യാൻ ശക്തിയില്ലെന്നു വന്നാൽ മാമുനേ വിത്തനിഹ ജീവിതം ദോഷഫലം വന്നതെന്നിലുമിനി ചെറ്റു പോർ ചെയ്യുന്നേൻ ഞാ നില്ല സംശയമേതുമെന്നുറച്ചെഴുന്നീറ്റു യാത്രയും ചൊല്ലി മുനിപോയ്മറഞ്ഞനന്തര മോർത്തു കല്പിച്ചുറച്ചു തരസാചിത്തം തന്നിൽ
അന്ധതതീർന്നു പുനരന്തകൻ വിരവോടെ മന്ത്രിപുംഗവന്മാരെ വിളിച്ചുചൊല്ലീടിനാൻ കീർത്തിമാനായ നൃപൻ തന്നോടു യുദ്ധത്തിനു ധാത്രിമണ്ഡലം നോക്കിനടക്കനാമെല്ലാവരും നാനാസേനകളോടു ഭേരിയുമടിപ്പിച്ചു ഭാനു നന്ദനൻ പോരിന്നടുത്തുവിരവോടെ അമ്പതുകോടി സംഖ്യസേനയോടൊരുമിച്ചു അമ്പെഴുമയോദ്ധ്യ പുക്കീടിനാൻ ധർമ്മരാജൻ. കീർത്തിമാനുടെ രാജധാനിയെച്ചെറ്റുവള കാർത്തി തേടിടും ശംഖുമെടുത്തു വിളിച്ചപ്പോൾ

നടുങ്ങി ജനമെല്ലാം പ്രാസാദാദികളെല്ലാ മിടിഞ്ഞു പിളർന്നുടൻ വീണിട്ടു ഭൂമിതന്നിൽ കലങ്ങി സമുദ്രങ്ങൾ കുലുങ്ങീശൈലങ്ങളും വിലങ്ങീടുവാൻ പണിപതംഗനികരവും ശംഖനാദത്തെക്കേട്ടു ഭൂപതി നോക്കുന്നേരം ഹുംകൃതി പൂണ്ടബലം ചൂഴവേകാണായ് വന്നു. ആരിവരെന്നു നിനച്ചമ്പാടു നോക്കുന്നേരം ഘോരമാഹിഷാരൂഢനായ പൂരുഷം കണ്ടു തന്മനംകൊണ്ടന്നേരം ചിന്തിച്ചു ധരാധിപൻ ധർമ്മരാജൻ താനിവനെന്നതു നിർണ്ണയിച്ചു നമ്മുടെ ജനമിതിൻ പുറത്തു മിക്കവാറും ധർമ്മദൂതരെക്കണ്ടാൽ മാനുഷരബലന്മാർ തരണികുലേമുന്നം ജനിച്ചു പതികൾ
പരനെക്കണ്ടാൽ ഭയപ്പെടുമാറില്ലനൂനം. തരണിസുതനിവനൊടു ഞാനെന്തു ചെയ്വു കരുണാകര വിഷ്ണോശരണം മറ്റില്ലാരും സ്മരിച്ചു ഭഗവാനെക്ഷണത്തിൽ നിജവിച്ചും ധരിച്ചു ബാണങ്ങളും ധരിച്ചു യുദ്ധത്തിനായ് നടിച്ചു സേന മടിച്ചുകൊണ്ടു നില വിളിച്ചു കാലൻ പടവിളിച്ചു ശത്രുക്കളെ കളിച്ചു യുദ്ധം ചെയ്തു മരിച്ചും ചില ജന മൊഴിച്ചുനിന്ന് ചിലർ കുതിച്ചുചെന്നും ചിലർ പിടിച്ചവില്ലുമമ്പും പറിച്ചു വേഗത്തോടെ മുറിച്ചങ്ങെറിഞ്ഞിട്ടങ്ങടിച്ചു ഗദകൊണ്ടു പൊടിച്ചു ഭൂമിതന്നിൽ പതിച്ചും ചിലർ കൈകാൽ പിടിച്ചു ഞെരിക്കുന്നു മരിച്ചു ബലം ചാപം കുലച്ചബാണങ്ങളെപ്പൊഴിച്ചു വൈരിമാറിൽ തറച്ചു ഭയം പൂണ്ടു വിറച്ചും ചിലരപ്പോൾ ജ്വലിച്ചു കോപത്തോടങ്ങയച്ചു ശസ്ത്രങ്ങളാൽ പൊളിച്ചുമാറിലേറ്റം തിളച്ചുവരും ചോര കുടിച്ചു മദിച്ചാർത്തും ചിരിച്ചീടുന്നു ചിലർ. യമസേനയും നരസേനയുമേവം തത്ര
സമരായിന്നു കിഞ്ചിൽ സമരം ചെയ്തവാറെ മൃത്യു മുമ്പായ മഹാശക്തന്മാരണഞ്ഞപ്പോൾ മർത്ത്യസേനയുമോടിപ്പാർത്ഥിവ പാർശ്വത്തോളം.🙏🏻

https://youtu.be/ThYg9a1z1_g?si=BYyqO...

2 - 0

GOVINDAM
Posted 9 months ago

വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട് അദ്ധ്യായം -9 (ഭാഗം -2)
🙏🏻വഹ്നീ ദേവൻ മൃഡപാർവ്വതി സുരതാന്തര മിപ്പോളെന്നോർ ത്തുടനെ ശയ്യാഗൃഹം പുക്കിതു വഹ്നിദേവൻ അഗ്നിയെക്കണ്ടു ഗൌരി ലജ്ജ പൂണ്ടോടീടിനാൾ നഗ്നനാമീശൻ കോപിച്ചിങ്ങനെ ചൊല്ലീടിനാൻ കാലദേശാവസ്ഥകളോരാതെ വന്നാൻ ഭവാൻ കാലമദ്രേതസ്സടങ്ങിടാ നീയോർക്ക് വക്ത്രേ.
എന്നുരചെയ്തവാറെ വഹ്നി വക്താന്തേ വീണു
ചെന്നുടനുദരത്തിൽ വസിച്ചു ശംഭുബീജം ഉഷ്ണവേദന സഹിച്ചീടരുതാഞ്ഞുപാഞ്ഞു ജിഷ്ണുസന്നിധൌ ചെന്നു സർവ്വ ദുഃഖങ്ങൾ ചൊന്നാൻ. ഉണ്ടായ വൃത്താന്തങ്ങൾ കേട്ടു ദേവന്മാർക്കുള്ളി ലുണ്ടായി ഖേദം പിന്നെ മോദവുമേവം തന്നെ ചൂടുകൊണ്ടല്ലാരേയും പീഡിപ്പിച്ചീടുന്നവ നീടെഴും ചൂടുകൊണ്ടുതേടി നാനാടലേറ്റം നാൾതോറും വളർന്നിതു ഗർഭവുമതു പോലെ വീതിഹോത്രന്റെ പരിശോധനമെത്ര കഷ്ടം സഹിച്ചുകൂടായെന്നുനിനച്ചുദേവവൃന്ദം ഗമിച്ചു ഗംഗാതടം പ്രാപിച്ചു ഭക്തിപൂർവ്വം സ്തുതിച്ച് നേരം ഗംഗാദേവിയും പ്രസാദിച്ചു നിനച്ചവണ്ണം രൂപം ധരിച്ചുനിന്നുകണ്ടു കാര്യമെന്തെന്നു ചോദിച്ചീടിന ദേവിയോടു പാരമുള്ളഴലെല്ലാമിങ്ങിനെയുണർത്തിച്ചാർ സങ്കടമുഷ്ണം കൊണ്ടു പ്രസവമേവമെന്നും അന്ധരാം ഞങ്ങൾക്കിതു സഹിച്ചുകൂടാ ദേവി നിന്തിരുവടിതന്നെ ധരിച്ചുകൊൾകേയുള്ളു ഗർഭമോചനമായ മന്ത്രത്തെക്കൊണ്ടു നിങ്ങ
ഉർഭകൻ തന്നെപ്പുറത്താക്കുവിൻ ധരിപ്പാൻ ഞാൻ ഗുരുവോടതിനുള്ള മന്ത്രത്തെ ഗ്രഹിക്കെന്നു മരുളിച്ചെയ്തു ഗംഗാദേവിയും മറഞ്ഞിതു
അംഗജവൈരിയുടെ ബീജപിണ്ഡത്തെപ്പിന്നെ ഗംഗയിലാക്കിക്കൊണ്ടാർ തരസാമന്ത്രശക്ത്യാ സഹിച്ചു കൂടാതെയായ് ഗംഗാദേവിക്കും പിന്നെ തിളച്ചുകുറുകുന്നു ജലവുമതുകാലം. ചൂടേറ്റം സഹിയാഞ്ഞു ജാഹ്നവീദേവി വേഗാ- ലാടലോടടുത്തെറിഞ്ഞീടിനാൾ ശരകാ വീണപ്പോളാറുഖണ്ഡമായിതു ബീജപിണ്ഡം പ്രാണസംയുക്ത തത്ര കിടക്കും ദശാന്തരേ. കൃത്തികുമാരാമവരാറുപേരൊത്തു ഖണ്ഡം ചേർത്തപ്പോളാറുമുഖനാകിയ ബാലനായി പാർവ്വതീശന്മാരതിന്മീതെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ പാർവ്വതീകുചസ്ഥിതക്ഷീരമുൽസ്രവിച്ചിതു കണ്ടുമാദേവീനാഥനോടുണർത്തിച്ചാളിതു കാൺകഹോ മമ മുലപ്പാൽ ചുരന്നതു ചിത്രം. വിസ്മയമതു കണ്ടു സസ്മിതമരുൾ ചെയ്തു ത്വൽസുതനനാഥനായ് കിടക്കുന്നുണ്ട്

ബാലേ മോദത്തോടത്യത്ഭുതം കൈക്കൊണ്ടു ഗൗരിയപ്പോൾ ചോദിച്ചു നമുക്കെന്നു പുത്രനുണ്ടായി നാഥ നാമുമേഭോഗെ ധനഞ്ജയമാലോക്യ പുരാസവ്രീളയായി സാത്വമയി ഹേ തദാ ബാലേ അനലാനനപത്മേ മദ്രേതസ്സയച്ചേൻ ഞാൻ കനൽതോറ്റിടും ബീജം സഹിയാത്തവൻ പിന്നെ ഗംഗയിലാക്കിയഥാ സഹിയാഞ്ഞവളത മംഗലേ ശ്വരകാണ്ഡവീണിതുബീജപിണ്ഡം
ഓടപാത്രത്താലാറു നുറുങ്ങിവീണിതല്ലോ പാടവമെന്തു ചൊൽ പറഞ്ഞാലൊടുങ്ങീടാ പേടമാൻമിഴിമാരാം കാർത്തികമാരോടപ്പോൾ കേടുവന്നിടായതിനംബുജോൽ ഭവൻ ചൊന്നാൻ. ഓടക്കാടതിലാറു ബീജഖണ്ഡങ്ങളുണ്ട് ഓടിച്ചെന്നെടുത്തതു യോജിപ്പിക്കേണം നിങ്ങൾ ബാലനായീടുമവൻ കാലം കൊണ്ടത് പിന്നെ പാലിക്കാനുള്ള

ജനം തത്രവന്നീടുമല്ലോ ഈവണ്ണമൊരുപുത്രൻ നമുക്കുണ്ടായതിപ്പോൾ ദേവീനാമിനിവേഗം പോകെന്നു മുതിർന്നിതു ഷൺമുഖനായ ബാലൻ തന്നെച്ചെന്നടുത്തുടൻ തൻ മുലപ്പാലു കൊടുത്തേറ്റവുമാനന്ദിച്ചു കൈലാസേ ചെന്നു ബാലലാളനാദികൾ കൊണ്ടു പ്രാലേയചലമകൾ ഫാലലോചനനോടും ലീലകളോടും രമിച്ചിരുന്നു യഥാ സുഖം
ചൊല്ലേറും കുമാരന്റെ ഉൽഭവം കേട്ടാൽ നല്ല പുത്രന്മാരുണ്ടാമെയശസ്സേറ്റവും വർദ്ധിച്ചീടും വൈശാഖകർമ്മം പുരാഭൂപതേ ചെയ്യായ്കയാ ലീശ നന്ദനനേവം ദുഃഖങ്ങളുണ്ടായ് വന്നു വിധവയായരതീദേവി വൈശാഖകർമ്മം വിധിപൂർവ്വകം ചെയ്തു ഭർത്താരം സിദ്ധിച്ചതും ഒമ്പതാമദ്ധ്യായമേവം ചൊല്ലിനേൻ നൃപോത്തമ ഇമ്പമോടിനിയെന്തു കേൾപ്പതിനാശ സഖേ..
ഇതി വൈശാഖ മാഹാത്മ്യേ നവമോദ്ധ്യായഃ*

https://youtu.be/sHzfcHpYjzU?si=OQXGb...

2 - 0

GOVINDAM
Posted 9 months ago

വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട് അദ്ധ്യായം -ഒൻപത് (ഭാഗം 1)

പണ്ഡിതനാകും ശ്രുതദേവമാമുനിയോടു പൂർണ്ണസന്തോഷം മിഥിലാധിപൻ ചോദ്യം ചെയ്താൻ വെന്തുപോയോരു കാമനെവിടെ ജന്മം വന്നു എന്തവൻ തന്നാൽ പിന്നെ കർത്തവ്യം മഹാമതേ മനുജാധിപനുടെ ചോദ്യമിങ്ങിനെ കേട്ടു മുനിനായകൻ താനുമരുളിച്ചെയ്തീടിനാൻ രണ്ടു ജന്മങ്ങൾ പിന്നെ ദിവ്യനാം പഞ്ചബാണ നുണ്ടായി ധരണിയിലെത്രയും കീർത്തിയോടെ എന്നതിലൊന്നു ശംഭുനന്ദനൻ ബാഹുലേയൻ തന്നുടെ ജന്മം വീദിച്ചീടവൻ കേട്ടാലും നീ തന്നുടെ ഭർതൃദേഹം ഭസ്മമായ്ക്കണ്ടു രതി ഖിന്നത

പൂണ്ടുമതി മറന്നു വീണാളെല്ലാ രണ്ടു നാഴികനേരം ചെന്നപ്പോളുണർന്നിരു ന്നുണ്ടായ ദുഃഖം ചൊൽവാനെളുതോ ശിവശിവ! വനദേവതമാരും നടുങ്ങീരോദം കേട്ടു വനജോക്ഷണപിന്നെ ചിന്തിച്ചു സന്താപന മരണാഗ്നിയെക്കണ്ടു ഭീരുവായോടിപ്പോയ മാരമിത്രനും വന്നുകണ്ടു സന്താപം പൂണ്ടാൻ വല്ലഭസഹായനോടിങ്ങനെ രതി ചൊന്നാൾ നല്ലൊരു ചിത നിർമ്മിക്കെന്നതു കേട്ടു ചൊന്നാൻ നന്ദനനെന്നപോലെ ഞാനുണ്ടുശേഷം ചെയ്യാ നെന്തിനു ദുഃഖിക്കുന്നു കേന തേ ദേഹത്യാഗം. സമ്മതമതുകേട്ടിട്ടില്ലെന്നു കണ്ടനേരം നിർമ്മിച്ചുകൊണ്ടാനൊരു ചിത്രയും വേഗത്തോടെ കുളിച്ചുവന്നു രതി വിധിച്ചപോലെ കർമ്മം മുടിച്ചുചിതമധ്യേ ജ്വലിച്ചോരഗ്നിതന്നെ വലത്തു വെച്ചു കൂപ്പി സ്തുതിച്ചുഭക്തിയോടെ
കുതിച്ചു ചാടീടുവാൻ നിനച്ചുനിൽക്കും വിധൗ പതിച്ചീടൊല്ലവഹ്നൗ ത്യജിച്ചീടൊല്ല ദേഹം മരിച്ചിടേണ്ട വൃഥാ ധരിച്ചുകൊൾക ബാലേ മരിച്ച കാന്തൻ ഭൂമൌ ജനിച്ചീടും കേൾ മേലിൽ ക്ഷമിച്ചീടുക കിഞ്ചിൽ സുഖിച്ചു വാഴാം ചിരം ആകാശവാക്യമേവം കേട്ടൊരു രതിക്കുള്ളി ലാകാംക്ഷ മരിപ്പതിന്നുള്ളതു തീർന്നു കൂടാ.
തൽക്ഷണമിന്ദ്രാദികൾ ദുഃഖിതതന്നെക്കണ്ടു രക്ഷിപ്പാൻ വയം നൂനം ദുഃഖിക്ക വേണ്ടാ വൃഥാ. പുഷ്കരാക്ഷിയാം നീയും പുഷ്പബാണനും പൂർവ്വ കല്പേമുന്നമേ രാജസുന്ദരനെന്നു നാമം തൽപത്നി തദാരാജസങ്കരകാരിണി നീ യിപ്പോൾ താപം പോവാൻ ചൊല്ലുവാൻ പ്രായശ്ചിത്തം വൈശാഖസ്നാനം മന്ദാകിനിയിൽ ചെയ്തു ഭക്ത്യാ കേശവമർച്ചിക്കിലോ ക്ലേശങ്ങളെല്ലാം തീരും. അശൂന്യശയനമാം വ്രതവുമനുഷ്ഠിക്ക ദർശനമാത്രമുണ്ടായീടും കേൾ മനോഹരേ വരവുമേവം നല്കിസുരന്മാർ പോയശേഷം സുരന്മാർ ചൊന്നവണ്ണം വതങ്ങളനുഷ്ഠിച്ചാൾ സ്മരണം ചെയ്തു നിത്യം വസിക്കുന്നതുകാലം സ്മരനക്ഷിഗോചരനായിതു രതിക്കപ്പോൾ. സുന്ദരനായ നൃപൻ മുന്നം വൈശാഖസ്നാനം മന്നവാച്ചെയ്യായ്കയാൽ വന്നിതിക്കാലം മൃതി മാധവസുതൻ തന്നെയെങ്കിലും പാപഹരം മാധവസ്നാനം ചെയ്തീലായ്കിലാപത്തു നൂനം ദേവകളെന്നാകിലുമീവണ്ണം ഫലം നര ദേവമാനുഷനെന്നാലെന്തിനുപറയുന്നു. കേൾക്കനീ കഥാശേഷം ശങ്കരൻ മറഞ്ഞപ്പോൾ

ദുഃഖമുൾക്കൊണ്ടുഗൗരി ഭൂമിയിൽ വീണാളെല്ലോ
അദിനായകനതുകണ്ടുടൻ പുത്രിതന്നെ വിദ്രുതം കൂട്ടിക്കൊണ്ടുമന്ദിരം പൂക്കിരുന്നാൻ. മന്ദഭാഗ്യയായുള്ള ഞാനിനി വൈകിടാതെ ചന്ദ്രശേഖരൻ തന്നെ നിശ്ചലദ്ധ്യാനം ചെയ്തു നന്നായിത്തപസ്സുചെയ്തിടേണമെന്നുറച്ചു കന്യകഗുരുഭൂതന്മാരെയും ബോധിപ്പിച്ചു സാദരം ഭക്തിപൂർവ്വം തപസ്സുതുടങ്ങിനാൾ ചേതസി മന്ദം മന്ദം വർദ്ധിച്ചു തപോബലം ദിവ്യവത്സര സഹസ്രാതേ കാരുണ്യമൂർത്തി സർവ്വജ്ഞൻ പ്രത്യക്ഷനായ് നിന്നരുൾ ചെയ്താനേവം സന്തോഷം പൂണ്ടേനഹം നിൻ തപോമഹിമ ക ണ്ടതൊന്നു വേണ്ടുവരം വരിച്ചുകൊൾക ബാലേ ബന്ധകാധരീഗൌരീ വന്ദിച്ചു ചൊന്നാളെങ്കിൽ
നിന്തിരുവടി മമ ഭർത്താവേകണമെന്നാൻ മല്ലബാണാരി മന്ദം പുഞ്ചിരിതൂകിച്ചെമ്മേ പൂന്തേൻ വാണിക്കു വരം കൊടുത്തു ദേവൻ പിന്നെ സപ്തമാമുനിമാരെച്ചിന്തിച്ചു മഹാദേവൻ ക്ഷിപ്രം വന്നവരടികൂപ്പിനോരനന്തരം മുപ്പുരവൈരി മുനീന്ദ്രന്മാരോടരുൾ ചെയ്തു ചൊൽ പൊങ്ങും ഹിമവാനെക്കണ്ടു ചൊല്ലേണം നിങ്ങൾ തൻപുത്രിതന്നെ മമ നൽകേണമെന്നു ചൊൽവി നിപ്പോൾ

നിങ്ങളെ വിചാരിപ്പതിനിതുമൂലം അരുൾ ചെയ്തതുകേട്ടു നടന്നു മുനീന്ദ്രന്മാർ ഗിരിനായകപുരം പ്രാപിച്ചു പൂർണ്ണമോദം തരസാ മുനീശ്വരന്മാരെ പൂജിച്ചുഭക്ത്യാ ഗിരിനായകനേവ മുണർത്തിച്ചരുളിനാൻ. ധന്യനായിന്നെൻ കൃതകൃത്യനായ് വന്നേഹം ധന്യന്മാരായ നിങ്ങൾ മൽപുരം പ്രാപിക്കയാൽ നിർമ്മലന്മാരായുള്ള നിങ്ങളെക്കാൺക മൂലം ജന്മസാഫല്യമെ വന്നിതുഭാഗ്യം ഭാഗ്യം നിത്യപൂർണ്ണാർത്ഥകൃതാത്മാക്കളാം നിങ്ങൾക്കോർത്താൽ കർത്തവ്യം മയാകിമെന്നരുളിചെയ്തീടേണം. ഭക്തിലക്ഷണഭാഷിതം കേട്ടനേര മെത്രയും പ്രസാദിച്ചു ചൊല്ലിനാർ മുനീന്ദ്രന്മാർ ഞങ്ങൾ വന്നതിൻമൂലം കേട്ടാലുമെങ്കിൽ ഭവാൻ മംഗലം തേടുന്നോരു കന്യകാരത്നം തവ ഗംഗാചൂഢനുദാനം ചെയ്യേണമെന്നും ചൊൽവാൻ തിങ്ങിനമോദാൽവയം വന്നതെന്നറിഞ്ഞാലും ആജന്മകൃതസുകൃതെഘം

സൽഫലഗിരി
വല്ക്കലജടാദികൾ ധരിച്ചുജടാധരം ചിൽഘനം പ്രതി നിരാഹാരയായ ഗംഗാതടേ ഉഗ്രമാം തപസ്സുചെയ്യുന്ന മൽകന്യകാന്താ മുഗ്ര സ്വാമിക്കു പുരാ മനസാ തന്നേനഹം. വിധുശേഖരനോടീ വാർത്തയേയുണർത്തിച്ചു വിധിപൂർവ്വകം കർമ്മമഖിലം ചെയ്യിക്കേണം ഇങ്ങിനെ ചൊല്ലി നമസ്കരിച്ച ഗിരീശ്വര നങ്ങിനെയെന്നു ചൊല്ലി മറഞ്ഞു മുനീന്ദ്രന്മാർ. കല്യാണോത്സവാരംഭം തുടങ്ങി മഹാഗിരൌ എല്ലാലോകവുമൊന്നു തെളിഞ്ഞു ജനങ്ങളും ശംഭുതൻ ധ്യാനത്തിനാലറിഞ്ഞു ദിവ്യജനം സംഭൃമകൌതൂഹലം കൈക്കൊണ്ടു നടകൊണ്ടാർ ഇന്ദിരമുമ്പായുള്ള സുന്ദരീവൃന്ദത്തോടും
പന്നഗശായി വിഷ്ണുഭക്തസഞ്ചയത്തോടും പക്ഷി പുംഗവഗളാരൂഡനായ് ലക്ഷ്മീപതി തൽക്ഷണം കൈലാസത്തെ പ്രാപിച്ചോരനന്തരം സനകാദികളോടും മുനിമണ്ഡലത്തോടും കനകോജ്വലഹംസാരൂഢനായ് വന്നു ബ്രാഹ്മൻ ചൊല്കൊണ്ടഭൂതപ്രേതപൈശാചാദികളോടും

ദിക്പാലരോടും നിഖിലാമരവൃന്ദത്തോടും വെള്ളിമാമലതന്നിൽ നിന്നുടൻ പുറപ്പെട്ടു വെള്ളെരുതിന്മേലേറി കൊണ്ടു ലോകൈകനാഥൻ ഭേരിദുന്ദുഭി പടഹാദികൾകൊണ്ടു ലോകം പാരമായ്മുഴങ്ങിച്ചു നടന്നുമന്ദംമന്ദം വെൺകൊറ്റക്കുട തഴ ചാമരാദികൾകൊണ്ടും സംഖ്യയില്ലാത മഹാപ്രാഭവജാലത്തോടും തുഹിനാചലെ ചെന്ന് നേരമങ്ങെതിരേറ്റു തുഹിന ഗിരി തന്റെ മന്ദിരം പ്രാപിപ്പിച്ചു. ശുഭദൃഷ്ടികൊണ്ടേറ്റം ശോഭിച്ച നന്മുഹൂർത്തേ ശുഭദന്മാരായുള്ളോരീശ്വരന്മാരൊന്നിച്ചു സകല കർമ്മങ്ങളും വിധി പൂർവ്വകം ചെയ്ത സകലേശ്വരൻ ശംഭു പാർവ്വതി തന്നെ വേട്ടു. ശംഖനാദങ്ങൾ കൊണ്ടുമാശീർവ്വാദങ്ങൾകൊണ്ടും വൻകടൽ നാദം ചേരും വാദ്യഘോഷങ്ങൾകൊണ്ടും ശങ്കരഗൌരി ജയേത്യുച്ചത്തിൽ പുകൾത്തുന്ന സംഖ്യയില്ലാത ശബ്ദാൽ മുഴുങ്ങി വിശ്വമെല്ലാം സർവ്വാദി മൂർത്തികൾക്കു മംഗനാവൃന്ദത്തിനും കേവലാനന്ദമുണ്ടായ് സകല പ്രാണികൾക്കും സുഖമോടനേകാ നാളവിടെത്തന്നെ വാണു സ്വഗൃഹം പുക്കാർ പിന്നെ സർവ്വദേവാദിജനം
മഹിമപെരുകുന്ന ഹിമവാനുടെ ഗേഹേ മഹനീയാംഗിയായ മഹർഷിയോടുംകൂടി അഹിസംഹതീ പരിഭൂഷണൻ മഹാദേവൻ ബഹുഭോഗേന ബഹുവത്സരം തത്ര വാണാൻ വാഹിനിതീരം തോറും വനരാജികൾതോറും മോഹമാർന്നുമതന്നെ സഹസാ രമിപ്പിച്ചു. സഹ്രസവർഷമേവം കഴിഞ്ഞാരനന്തരം സഹസാക്ഷാദി ജനം ചിന്തിച്ചാരേവമപ്പോൾ പാർവതി ശങ്കരന്മാരൊന്നിച്ചായിരത്താണ്ടു കേവലം രമിച്ചിട്ടും നന്ദനനുണ്ടായില്ല ഗർഭഭോജനേബീജം

പതിച്ചാൽ പിന്നെയഥാ അർഭകൻ പിറപ്പോളം സുരതമരുതല്ലോ എന്നതു ചിന്തിയാതെ ക്രീഡിച്ചാൽ തൽബീജവും ഭിന്നമായ സ്രവിച്ചീടുമെന്നതു നൂനമല്ലോ. ഗൌരീനാഥന്മാർക്കുള്ളിലില്ലലംഭാവമതു കാരണമിപ്പോൾ പുത്രൻ ജനിച്ചീടാഞ്ഞു സഖേ
എന്തു നാമിനിച്ചെയ്തീടേതെന്നാർത്തു
പിന്നെ ഹന്തകളുപദേശ മഗ്നിയോടേവം ചൊന്നാൻ, മുഗ്ദധേന്ദുധരനഗ്നി സുരതാന്തരേ ചെന്നു ഭക്തി സംയുക്തം നമസ്ക്കരിച്ചു വിനീതനായ് തത്വോപദേശം ചെയ്തീടേണമെന്നപേക്ഷിക്ക മൃത്യുശാസനനപ്പോൾ പ്രീതനായരുൾ ചെയ്യും. ദുശ്ചോദ്യങ്ങളെക്കൊണ്ടു കാലതാമസമേറ്റം നിശ്ചലമുണ്ടാക്കുവാനാവോളം ശ്രമിക്കേണം തങ്ങളുംശേഷം യഥാപിന്നെയുമുപായങ്ങൾ മംഗലം വരുവാനായ് പ്രയത്നം ചെയ്യുന്നുണ്ടു കാലമൊട്ടേവം ചെന്നാൽ ബാലകൻ പിറന്നീടും മേലവൻ വൈരിക്കെന്നാൽ കാലധർമ്മത്തെ നൽകും. ആശു നീ കാര്യമെല്ലാം സാധിച്ചുവരികെന്നു ള്ളാശിയും ചൊല്ലി സുരരയച്ചു. 🙏🏻🙏🏻

https://youtu.be/sHzfcHpYjzU?si=XX5P1...

2 - 1

GOVINDAM
Posted 9 months ago

🙏🏻വൈശാഖമാഹാത്മ്യം കിളിപ്പാട്ട് 🙏🏻
അദ്ധ്യായം - എട്ട് (ഭാഗം -2)

🙏🏻ഓം നമോ ഭഗവതേ നാരായണായ 🙏🏻
🙏🏻കണ്ടവരെല്ലാം കഷ്ടം കഷ്ടമെന്നോതും വിധൌ കണ്ടിക്കാർ കുഴലിയും ദഗ്‌ധയായ് വന്നാളല്ലോ കണ്ടതദ്വൃത്തമെല്ലാം ഭൂതാദിവൃന്ദം നീല- കണ്ഠനോടോടിച്ചെന്നങ്ങുണർത്തിച്ചതു തദാ മഹിമയേറും നിജമഹിഷീവൃത്താന്തങ്ങൾ സഹസാകേട്ടു കോപം സഹിയാഞ്ഞഹിധരൻ ഝടിതിയെന്നെഴുന്നേറ്റു മൃഡനാം ജടാജൂടൻ ജടകൊണ്ടവനിയിലടിച്ചുകൊണ്ടാനപ്പോൾ ഘോരസംഹാരരുദ്രൻ തന്നെക്കാളതിക്രൂരൻ വീരനാം വീരഭദ്രനുണ്ടായാനതുനേരം നീലപർവ്വതത്തോടും സദൃശകായത്തോടും കാലവൈരിയെക്കൂപ്പിത്തൊഴുതു ചൊല്ലീടിനാൻ മൂലമെന്തെന്നെ സൃഷ്ട‌ിച്ചീടുവാനിതുകാലം വേലയെന്തെന്നു മരുൾചെയ്‌ക വൈകാതെ വിഭോ ദക്ഷനെയിന്നു കാലാലോകത്തിന്നയയ്‌ക്കേണ- മിക്ഷണം
തന്നെപോകയെന്നപ്പോൾ മഹേശ്വരൻ ബാലേന്ദുധരോക്തികൾ കേട്ടവൻ നടകൊണ്ടാൻ പൈശാചഭൂതപ്രേതമുഖ്യസേനകളോടു മാശുചെന്നിതുയാഗശാലയിൽ വീരഭദ്രൻ നേരിട്ടസുരാസുരമാനുഷന്മാരെക്കൊന്നു
ധീരനാം പൂഷാവിൻ്റെ ദന്തങ്ങൾ കളഞ്ഞവൻ പാരമായുള്ള കോപം സഹിയാഞ്ഞവൻ പിന്നെ സാരനാം ഭൃഗുവിൻ്റെ ശ്‌മശ്രുക്കൾ പിടിപെട്ടു ഈശനെ നിന്ദിച്ച നീ മീശകൂടാതെ പോകെ- ന്നാശിയും ചൊല്ലിപ്പറിച്ചീടിനാർ ഭൂതങ്ങളും യാതൊരംഗങ്ങൾ മുന്നമിളക്കി ദേവാദികൾ ഖേദങ്ങൾ തദംഗങ്ങൾക്കുണ്ടാക്കി ഭൂതാദികൾ ഗഡ്‌ഗചർമ്മങ്ങൾ ധരിച്ചെത്രയും കോപത്തോടെ ഭർഗ്ഗകിങ്കരശ്രേഷ്‌ഠൻ ദക്ഷനെ വധിപ്പാനായ് അണഞ്ഞനേരം മുനിമാരുടെ മന്ത്രശക്ത്യാ അണഞ്ഞുകൂടാഞ്ഞവൻ ചിന്തിച്ചുനിൽക്കുന്നേരം അറിഞ്ഞു വിരഞ്ഞങ്ങെഴുന്നെള്ളി വീരഭദ്രൻ മറുത്തദക്ഷൻ ശിരസ്സറുത്തു ഹോമം ചെയ്താൻ മറ്റുള്ള ദേവാദികളോടിപ്പോയ്‌മറഞ്ഞിതു തെറ്റന്നു കൈലാസത്തെ പ്രാപിച്ചു ജഗന്നാഥൻ. മരണം വന്നിടാത്ത ജനങ്ങൾ വിരഞ്ചനെ ശരണംപ്രാപിച്ചുണർത്തിച്ചിതു

വാർത്തയെല്ലാം ശരണാഗതന്മാരോടൊരുമിച്ചാത്മയോനി കരുണാനിധിയാകുമീശ്വരൻ തന്നെക്കണ്ടു സാമോക്തികൊണ്ടു ജഗൽസ്വാമിയെ ബോധിപ്പിച്ചു. വ്യോമകേശനുമായി യാഗശാലയിൽ ചെന്നു മേഷശീർഷത്തെ ദക്ഷകണ്ഠത്തിൽ ചേർത്തുനാഗ- ഭൂഷണൻ ജീവിക്കെന്നുമരുളിച്ചെയ്തവാറെ ദേവകളുടെ ഗുരുവാകിയ ദക്ഷനപ്പോൾ ജീവനം സിദ്ധിച്ചിതു വന്ദിച്ചു മഹേശനെ അജരോമങ്ങൾക്കൊണ്ടു മുനിക്കു ശ‌ശുക്കളു മജിതനായ ശംഭു നിർമ്മിച്ചു ചൊല്ലീടിനാൻ ഭീതികൂടാതെ യാഗം കഴിക്കെന്നരുൾ ചെയ്തു. നാഥനും നിജാലയം പ്രാപിച്ചുമരുവിനാൻ ഉഗ്രനാം ദേവൻ പിന്നെയിന്ദ്രിയ ജാലങ്ങളെ നിഗ്രഹവൃത്തിയോടും പുന്നാഗവൃക്ഷമൂലെ വ്യഗ്രവും തീർത്തു ബ്രഹ്മചര്യവും ദീക്ഷിച്ചുട- നുഗ്രമാം തപസ്സു ചെയ്‌തിരുന്നകാലം തന്നിൽ

യാഗസന്നിധൌ മുന്നം ദഹിച്ചു സതിദേവി യോഗിനിയതുകാലം ഹിമവൽ സുതയായി മേനകഗർഭേ നിന്നു പിറന്നു തത്രശീത- ഭാനുബാലനെപ്പോലെ വളർന്നു തുടങ്ങിനാൾ താരകാസുരനന്നു ഘോരമാം തപോബലാൽ വാരിജാസനൻ തന്നോടർത്ഥിച്ചു വരമേവം ആരാലും മമ പ്രാണഹാനിവരാത്തവണ്ണം സാരമാം വരമരുളേണമന്നതുകേട്ടു സരസീരുഹശര വൈരിജനൊഴിഞ്ഞുള്ള
സുരമനുഷാസുരരാൽ വരാമൃത്യുവെന്നും അരുൾചെയ്തു‌ടൻ പരമേഷ്‌ടിയും മറഞ്ഞിതു പരമദുഷ്ടനായ താരകാസുരൻപിന്നെ നിനച്ച കാര്യമെല്ലാം ഫലിച്ചുനമുക്കെന്നു നിനച്ചുമനതാരിൽ ജനിച്ച മഹാഗർവ്വാൽ മദിച്ചുദേവന്മാരെ ജയിച്ചുയുദ്ധേസർവ്വം
മുടക്കിലോകധർമ്മം തനിച്ചു സാധുക്കളെ തഴച്ച ഗർവ്വംകൊണ്ടു പിടിച്ചുകൊണ്ടുപോന്നു പിഴച്ച ദാസ്യകർമ്മം അടിച്ചുചെയ്യിപ്പിച്ചും സാദരം പതിവ്രതമാരുടെ ധർമ്മങ്ങളും വൈദികകർമ്മങ്ങളും മുടക്കിക്കൊണ്ടാനവൻ വേദന സഹിയാഞ്ഞു സർവ്വദേവന്മാർ ചെന്നു വേദനായകനോടു വേദനം ചെയ്‌തനേരം വേധാവാകിയനാഥൻ വിബുധജനത്തോടു ഖേദങ്ങളകലുവാനുപദേശത്തെച്ചൊന്നാൻ ഇന്ദ്രിയ ഗ്രാമം ജയിച്ചന്തകാന്തകനാകും ചന്ദ്രശേഖരൻ തുഹീനാചലശൃംഗാന്തര അത്യുഗ്രം തപസ്സുചെയ്ത‌ിരുന്നീടുന്നു നാഥൻ സത്യമോർക്കെടോ സതീദേവിയുമിതുകാലം തത്രൈവ ഹിമഗിരി പുംഗവപുത്രിയായി- ട്ടെത്രയും മോഹിനിയായ് വളർന്നീടുന്നു ദൃഢം പാർവ്വതീശിവന്മാരെ യോജിപ്പിക്കേണം തമ്മിൽ ശർവ്വനന്ദനനല്ലോ താരകൻ തന്നെക്കൊൽവു ദേവേശോപായവാക്യമിങ്ങനെ കേട്ടനേരം ദേവന്മാർ സഭാന്തരം പ്രാപിച്ചു ഗുരുവോടും സ്മരിച്ചുഭക്തിയോടും നാരദമുനിയേയും സ്മരൻ തന്നെയുമപ്പോൾ വന്നാരങ്ങിരുവരും പൂജിച്ചു മുനിയേയും സുരവാർത്തകളുണർത്തിച്ചു രാജീവോത്ഭവസുതൻ ഹിമൽ പാർശ്വം പൂക്കാൾ അദ്രിനായകനർഘ്യപാദ്യാദിക്കൊണ്ടു പൂജി- ച്ചുത്തമമുനി ശ്രേഷ്‌ഠനിരുന്നു തഥാസുഖം. കാലനാശനനുടെ ലീലാഭേദങ്ങൾ മുനി പ്രാലേയചലത്തോടങ്ങരുളിച്ചെയ്‌തശേഷം ബാലികാകുലമൌലി പാർവ്വതിയതുനേരം ശൂലിതൻ കഥകേൾപ്പാനായ് വന്നാളം വന്നാളല്ലോ കോമളരൂപിയുടെ ലീലാദികൾകണ്ടു മാ- മുനി
ശൈലേന്ദ്രനോടരുളിച്ചെയ്താനേവം ഭാഗ്യവാനാകും തവകന്യകയിവൾ മൂന്നം സൽഗുണനിധി സതീദേവിയെന്നറിക നീ. ഭർഗ്ഗനാമുമാകാന്തനിക്കാലമത്ര ശൃംഗേ ഉഗ്രമാം തപസ്സോടും വർത്തിച്ചീടുന്നു സദാ ധന്യനാമീശൻ തനിക്കിന്നിനി മഹാത്മാവേ
നിന്നുടെ മകൾ തന്നെ ദാനം ചെയ്‌താലും ഭക്ത്യാ നന്മകളതുമൂലം വന്നുകൂടിടും തവ, നിർമ്മലാത്മാവേ സത്യമെന്നതും ധരിച്ചാലും ബ്രഹ്മജനേവമരുൾ ചെയ്‌താശുമറഞ്ഞിതു തന്മകൾ തന്നിൽ പ്രീതി വർദ്ധിച്ചു ഗിരീന്ദ്രനും ഉന്നത മതികാമനക്കാലം സുരാല ചെന്നപ്പോളിന്ദ്രൻ ബഹുമാനിച്ചു സഭാന്തരേ എന്തുകാരണമെന്നെച്ചിന്തിപ്പാനെന്നു പിന്നെ സന്തോഷം ണ്ടുമാരൻ ചോദിച്ചനേരമിന്ദ്രൻ ചൊല്ലിനാനതുനേരം മന്മഥൻ തന്നോടേവം കല്യാണമതേ വീര ചൊല്ലുവനെല്ലാമെങ്കിൽ ചൊല്ലേഴുമുരാദേവി പാർവതിയായിട്ടിപ്പോൾ കല്യാണകാലം വന്നുബാലികയ്ക്കറിക നീ.

അംഗാരനേത്രൻ തത തപസ്സുചെയ്തീടുന്നു തങ്ങളിൽ ചേർത്തീടുവാൻ ശ്രമിക്ക ഭവാനെന്നാൽ താരകൻ തന്നെക്കൊന്നു നമ്മുടെ ബാധതീർപ്പാൻ വീരനാം ശംഭുപുത്രനൊഴിഞ്ഞില്ലൊരുവനും. ' വസന്താദികളോടും ചേർന്നു നീ ഹിമവാങ്കൽ വസിച്ചു ദേവകാര്യം സാധിപ്പിക്കേണം ഭവാൻ അങ്ങിനെ തന്നെയെന്നു പറഞ്ഞു ഗർവാന്വിത നംഗനാസമേതനായ് സേനയോടൊരുമിച്ചു ശങ്കരതപോവനം പ്രാപിച്ചുമഹാരഥൻ ശങ്കമാനസേ കുറച്ചീശൻ്റെ വാമഭാഗേ ഉന്നതവൃക്ഷം മറഞ്ഞകലേ നിന്നു മന്ദം സന്നാഹത്തോടു ബാണമെടുത്തു കുലയേറ്റി നിത്യവും

വന്നു സേവിച്ചീടും പാർവ്വതിദേവി ചിത്ത സന്തോഷാലന്നുംവന്നു വന്ദിച്ചുനാഥം അന്നേരമൊരു ബാണമയച്ച കാമദേവൻ ധന്യനിൽ വാത്സല്യമോടധികം മനസ്സുണ്ടായ് രണ്ടു കൈചേർത്തുനിറച്ചുള്ള നൽകുസുമങ്ങൾ കൊണ്ടവൾ നീലകണ്ഠൻതന്നുടെ പാദാംബുജേ ആരാധിച്ചുടൻ നമസ്കരിച്ചക്കുമാരിതൻ ഭൂരിസൌന്ദര്യഭക്തിവിനയാദികൾ കണ്ടു പിന്നെയുമൊരു ശരംതൊടുത്തു പഞ്ചബാണൻ കന്യക തന്നിൽ ചിത്തമഴിഞ്ഞു നാഥനപ്പോൾ എന്തതിൻ മൂലമെന്നു ചിന്തിച്ചു നോക്കുന്നേരം ചെന്താർബ്ബാണനെക്കണ്ടു കോപിച്ച നേരം തത തൻ തിരുമിഴി തന്നിലുദിച്ച തീവ്രാഗ്നിയിൽ വെന്തുവെണ്ണീറായ് വന്നു കാമദേവന്റെ ദേഹം ദേവകൾക്കെല്ലാവർക്കും ദേവിയാം പാർവതിക്കും ദേവപൂജിതനായ രുദ്രനുമൊരുപോലെ ഹിതമായുള്ള കർമ്മംതന്നെ ചെയ്തൊരു കാമൻ
ഹതനായ് വന്നാനല്ലൊ സന്തതം ചിന്തിക്കു നീ
കാലദേശാവസ്ഥകളോർത്തു ചെയ്യാഞ്ചാലേവം കാലമേ വന്നു കൂടുമാപത്തെന്നറിഞ്ഞാലും സുപ്രിയമെന്നാകിലും സാധുക്കൾക്കകതാരിൽ വിപ്രയമാകും ചില നേരഭേദത്താലെടോ സാധു സേവയെച്ചെയ്‌തിടായ്‌ക കാരണമെടോ ഭൂതലാധിപൻ സാരമേയനായ് പിറന്നിതു ഇച്ചൊന്നോരിതിഹാസം നിത്യവും കേട്ടുകൊണ്ടാൽ നിശ്ചയം ചിത്തശുദ്ധി വന്നു പാപങ്ങൾ തീരും അഷ്ടമാദ്ധ്യായം ചൊന്നേൻ വൈശാഖമാഹാത്മ്യത്തിൽ പുഷ്പമോദേന കേട്ടുകൊണ്ടാലുമിനിയും നീ..

*ഇതി വൈശാഖ മാഹാത്മ്യേഅഷ്ടമോദ്ധ്യായ:*

https://youtu.be/ki5gCH-J0Ig?si=-kp_C...

2 - 2

Welcoem to posts!!

GOVINDAM Posted 8 months ago

GOVINDAM Posted 8 months ago

GOVINDAM Posted 9 months ago

GOVINDAM Posted 9 months ago

GOVINDAM Posted 9 months ago

GOVINDAM Posted 9 months ago

GOVINDAM Posted 9 months ago

GOVINDAM Posted 9 months ago

GOVINDAM Posted 9 months ago

GOVINDAM Posted 9 months ago

GOVINDAM
Posted 8 months ago

GOVINDAM
Posted 8 months ago

GOVINDAM
Posted 9 months ago

GOVINDAM
Posted 9 months ago

GOVINDAM
Posted 9 months ago

GOVINDAM
Posted 9 months ago

GOVINDAM
Posted 9 months ago

GOVINDAM
Posted 9 months ago

GOVINDAM
Posted 9 months ago

GOVINDAM
Posted 9 months ago