Welcoem to posts!!

in the future - u will be able to do some more stuff here,,,!! like pat catgirl- i mean um yeah... for now u can only see others's posts :c

ミ★ fatıma zehra ★彡
Posted 1 week ago

https://youtu.be/q7roHL9aSNM?si=dNOkB...
Alparslan Kuytul hocadan Şii/Sünni İran-Abd meselesi

0 - 0

ミ★ fatıma zehra ★彡
Posted 1 week ago

Ebu Bekir ve Ömer b. Hattab'ın Hz. Fatıma'yı (a.s) Ziyaret Etmeleri

...

Kadın erkek bütün sahabeler peş peşe Fatıma'yı (a.s) ziyaret ettiler; Ebu Bekir ve Ömer hariç. Bunlar Fatıma'yı ziyaret etmiyorlardı. Çünkü Fatıma (a.s), onlarla ilişkilerini kesmiş, onları reddetmiş ve kendisini ziyaret etmelerine izin vermemişti. Hastalığı iyice ağırlaşıp artık ölmek üzereyken, onu ziyaret etmek zorunda hissettiler kendilerini. Çünkü Mustafa'nın (s.a.a) ciğerparesinin herkesin gözü önünde kendilerine kızgın olarak bu dünyadan ayrılmasını istemiyorlardı. Aksi takdirde bu, kıyamete kadar Halife'nin ve iktidar grubunun alnına sürülmüş bir kara leke olarak kalırdı. Bu yüzden Fatıma'yı (a.s) memnun etmek suretiyle hatalarını örtmek istediler. O zaman her şey bitecekti ve yaptıklarının kötülüğü zaman içinde unutulup gidecekti.
Rivayete göre Ömer, Ebu Bekir'e şöyle dedi: "Haydi, gel beraber Fatıma'ya gidelim. Çünkü onu kızdırdık." Beraber Fatıma'nın evine gittiler. Girmek için izin istediler. Fatıma onlara izin vermedi. Bunun üzerine Ali'ye (a.s) gittiler, onunla konuştular. Hz. Ali, onları Fatıma'nın (a.s) yanına götürdü. Fatıma'nın yanında oturdukları zaman, Fatıma yüzünü duvara doğru çevirdi. Fatıma'ya selâm verdiler. Fakat Fatıma onların selâmını almadı. Ebu Bekir konuşmaya başladı:
Ey Resulullah'ın (s.a.a) sevgili kızı! Allah'a yemin ederim ki, Resulullah'ın (s.a.a) akrabalarını kendi akrabalarımdan daha çok seviyorum. Seni de Aişe'den daha çok seviyorum. Senin babanın öldüğü gün, ölmeyi ve ondan sonra hayatta kalmamış olmayı çok isterdim. Sence ben; seni, senin faziletini ve şerefini bildiğim hâlde, sana ait olan bir hakkı ve Resulullah'tan (s.a.a) sana kalan mirası sana vermeyecek biri miyim? Ne var ki ben Resulullah'ın (s.a.a) şöyle dediğini duydum: "Biz peygamberler miras bırakmayız. Bizim geride bıraktığımız mal, sadaka olarak dağıtılır."
Bunun üzerine Fatıma (a.s) şöyle dedi:
Şimdi ben size Resulullah'ın bir hadisini zikretsem ve siz de bu hadisi duymuşsanız, gereğini yapacak mısınız?
Onlar: "Evet." dediler. Fatıma (a.s) şöyle dedi:
Sizi Allah adına yemine veriyorum; Resulullah'ın (s.a.a): " Fatıma'nın rızası benim rızamdır, Fatıma'nın öfkesi benim öfkemdir. Kim benim kızım Fatıma'yı severse, beni sevmiş olur. Kim Fatıma'yı razı ederse beni razı etmiş olur. Kim Fatıma'yı öfkelendirirse beni öfkelendirmiş olur." dediğini duymadınız mı?
Onlar: "Evet, bunu Resulullah'tan duyduk." dediler.
Bunun üzerine Fatıma (a.s) şöyle dedi:
Şu hâlde ben, Allah'ı ve meleklerini şahit tutuyorum ki, siz ikiniz beni öfkelendirdiniz, beni memnun etmediniz. Eğer Peygamber'le (s.a.a) karşılaşırsam mut-laka sizi ona şikâyet ederim.
Ebu Bekir şöyle dedi: "Ben Resulullah'ın ve senin öfkenden Allah'a sığınırım, ey Fatıma!" Sonra Ebu Bekir ağlamaya başladı. Öyle ağladı ki, kahrolacaktı az kalsın. Fatıma (a.s) sözlerini şöyle sürdürdü:
Allah'a yemin ederim ki, kıldığım her namazda ikinize beddua edeceğim.
Ebu Bekir ağlayarak evden çıktı. İnsanlar Ebu Bekir'in başına toplandılar. Onlara şöyle dedi:
"Herkes eşine sarılarak, ailesinin yanında mutlu bir şekilde gecelerken, beni içinde bulunduğum durumla baş başa bıraktınız. Allah'a yemin ederim ki, benim sizin biatinize ihtiyacım yoktur. Biatinizi benden geri alın.