شاعر: جواد آذر ; آهنگساز: استاد محمد رضا شجریان ; دستگاه: ماهور
متن ترانه:
هر دمی چون نی، از دل نالان، شکوه ها دارم، روی دل هر شب، تا سحرگاهان، با خدا دارم، هر دمی چون نی، از دل نالان، شکوه ها دارم، روی دل هر شب، تا سحرگاهان، با خدا دارم، هر نفس آهی ست، از دل خونین، لحظه های عمر بی سامان، می رود سنگین، اشک خون آلوده ام دامان، می کند رنگین، به سکوت سرد زمان، به خزان زرد زمان، نه زمان را درد کسی، نه کسی را درد زمان، بهار مردمی ها دی شد، زمان مهربانی طی شد، آه از این دمسردی ها، خدایا، آه از این دمسردی ها، خدایا، نه امیدی در دل من، که گشاید مشکل من، نه فروغ روی مهی، که فروزد محفل من، نه همزبان دردآگاهی، که ناله ای خرد با آه، ای داد از این بی دردی ها، خدایا، داد از این بی دردی ها خدایا، نه صفایی ز دمسازی به جام می، نه صفایی ز دمسازی به جام می که گرد غم ز دل شوید، که بگویم راز پنهان، که چه دردی دارم بر جان، وای از این بی هم رازی خدایا، وای از این بی هم رازی خدایا، وه که به حسرت عمر گرامی سر شد، همچو شراری از دل آذر، بر شد و خاکستر شد، یک نفس زد و هدر شد، یک نفس زد و هدر شد، روزگار من به سر شد، چنگی عشقم راه جنون زد مردم چشمم جامه به خون زد یارا، دل نهم ز بی شکیبی، با فسون خودفریبی، چه فسون نافرجامی، به امید بی انجامی، وای از این افسون سازی، خدایا وای از این افسون سازی، خدایا