Claude François
10 videos • 9 views • by André Wils Claude François Claude François (Ismaïlia, 1 februari 1939 – Parijs, 11 maart 1978), bijgenaamd Clo-Clo, was een Frans artiest, componist, muzikant, uitgever en zanger. Claude François groeide tijdens en na zijn vijftienjarige carrière uit tot een van de populairste Franse zangers aller tijden bij het grote publiek. Vele van zijn liedjes bleven bekend in het collectieve geheugen, zoals Alexandrie Alexandra, Cette année-là, Belles! Belles! Belles!, Le lundi au soleil, Magnolias For Ever, Le téléphone pleure en Comme d'habitude (My Way). In oktober 1962 kwam de grote doorbraak met het nummer Belles, Belles, Belles, een cover van The Everly Brothers. De Franse tekst kwam van Vline Buggy en Claude zelf. Het nummer werd grijsgedraaid op de radio en vooral op Salut les copains. Later zouden nog tal van hits volgen, zoals: Marche tout droit, Dis-lui en vooral Si j'avais un marteau. Met het geld van zijn eerste successen kocht hij een appartement te Parijs in het 16e arrondissement, op 46 boulevard Exelmans. In 1964 kocht François een oude watermolen te Dannemois nabij Parijs ("La ferme du bonheur"). De verbouwingswerken aan de gebouwen en de inrichting van het park zou tien jaar duren. In oktober van dat jaar trad hij voor het eerst op in de Olympia. Marlene Dietrich kwam hem persoonlijk feliciteren in zijn loge. Vanaf 1966 traden de bekende danseressen "Les Clodettes" samen met hem op. Een zanger die zich liet begeleiden door danseressen was destijds een primeur in Europa. Van de eerste Clodettes maakte ook Maddly Bamy, de laatste vriendin van Jacques Brel, deel uit. Claude François (Ismaïlia, February 1, 1939 – Paris, March 11, 1978), nicknamed Clo-Clo, was a French artist, composer, musician, publisher and singer. During and after his fifteen-year career, Claude François became one of the most popular French singers of all time with the general public. Many of his songs remained in the collective memory, such as Alexandrie Alexandra, Cette année-là, Belles! Belles! Belles!, Le lundi au soleil, Magnolias For Ever, Le téléphone pleure and Comme d'habitude (My Way). The big breakthrough came in October 1962 with the song Belles, Belles, Belles, a cover of The Everly Brothers. The French text came from Vline Buggy and Claude himself. The song was played on the radio and especially on Salut les copains. Numerous hits would follow later, such as: Marche tout droit, Dis-lui and especially Si j'avais un marteau. With the money from his first successes he bought an apartment in Paris in the 16th arrondissement, at 46 boulevard Exelmans. In 1964, François bought an old water mill in Dannemois near Paris ("La ferme du bonheur"). The renovation work on the buildings and the layout of the park would take ten years. In October of that year he performed for the first time at the Olympia. Marlene Dietrich came to congratulate him personally in his box. From 1966 onwards the famous dancers "Les Clodettes" performed with him. A singer who was accompanied by dancers was a first in Europe at the time. Maddly Bamy, Jacques Brel's last girlfriend, was also part of the first Clodettes.