คำสอนพระมงคลเทพมุนี หลวงพ่อวัดปากน้ำ | Poke

คำสอนพระมงคลเทพมุนี หลวงพ่อวัดปากน้ำ @UCaPKezL8wGt4EOA7Cj570MA@youtube.com

878 subscribers - no pronouns :c

เสียงอ่าน คำสอนพระมงคลเทพมุนี หลวงพ่อวัดปากน้ำ จากหนังสือ ร

Videos Playlists

Recently Uploaded Popular Oldest

กัณฑ์ที่ ๖๕ โอวาทปาฏิโมกข์ วันมาฆบูชา

บัณฑิตถอนแล้วซึ่งความอาลัย จากอาลัย ไปสู่นิพพาน

อนันตริยกรรมเหล่านี้ อเวจีเป็นที่ไป

สัตว์เหล่านี้ชื่อว่าอยู่ในอบายภูมิ

ความดีไม่มีเจือปน เท่าปลายผมปลายขน อายตนะโลกันตร์ดึงดูด

กัณฑ์ที่ ๔๓ สุขที่สัตว์ปรารถนาจะพึงได้

กัณฑ์ที่ ๔๒ ติลักขณาทิคาถา

กัณฑ์ที่ ๔๑ ติลักขณาทิคาถา

ดาบสติดเนื้อเหี้ย

กัณฑ์ที่ ๔๐ สังวรคาถา

ไปเป็นลูกมือของพญามาร

ไม่สำรวมตา ชอบดูนั่นดูนี่ อย่างนี้มีโทษ

นอนอืด ไม่มีศรัทธา อาการอันบัณฑิตพึงเกลียด

รู้จักประมาณในการบริโภค

ภิกษุที่ดี สามเณรที่ดี อุบาสกอุบาสิกาที่ดี

บุคคลที่มารรังควานไม่ได้

นั่งคนเดียวในป่าเขาก็มาเลี้ยง เพราะเคารพสัทธรรม

เคารพสัทธรรมนั้นเคารพอย่างไร

ด่าก็ไม่โกรธ ทำอย่างไรก็ไม่โกรธ เพราะเคารพสัทธรรม

เป็นคนมันต้องมีหลักใจ

จะเอาใจไปจรดพระพุทธเจ้า จรดจริงๆ ที่ไหนหรือ

เคารพพุทธรัตนะ เคารพธรรมรัตนะ เคารพสังฆรัตนะ ถ้าเคารพไม่ถูกก็ไม่ได้เรื่อง

ตนที่แหละเป็นที่พึ่งของตน บุคคลอื่นทำบุคคลอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้

กัณฑ์ที่ ๓๙ สัจจกิริยคาถา

ถ้าว่ารู้จักหลักทางพุทธศาสนาแล้วให้ยกเอาความดีนั่นล่ะ ขึ้นอธิษฐาน2

กัณฑ์ที่ ๓๘ ปกิณกเทศนา

ประเสริฐเลิศกว่าโอสถใดๆ ในสากลโลก

พระพุทธเจ้า พระกัสสปะ และพระโมคคัลานะ ใช้โพชฌงค์ทั้ง ๗ ประการ แก้อาการอาพาธ

อธิบายความหมายของโพชฌงค์ทั้ง ๗ ประการ

หญิงงามเมืองใช้สัจจวาจาทำให้น้ำไหลย้อนกลับ

คาถาช่วยคลอดลูกง่ายของพระองคุลิมาล

กัณฑ์ที่ ๓๗ โพชฌงคปริตร ว่าด้วย มหัศจรรย์คาถาแก้โรคภัย

กัณฑ์ที่ ๓๖ ธชัคคสูตร ว่าด้วย คุณเครื่องแห่งชัยชนะ

กัณฑ์ที่ 35 ขันธปริตร ว่าด้วย คาถากันงู และเภทภัยต่างๆ

โทษของการพัวพันในตระกูล

ภิกษุไม่พึงพัวพันในตระกูล

ผู้ไม่คะนองมือคะนองเท้า ล่อกแล่ก หลุกหลิก

ลักษณะของผู้มีปัญญา

ผู้มีอินทรีย์อันสงบแล้ว

ผู้ประพฤติเบากายเบาใจ

ผู้มีกิจธุระน้อย ไม่มีกิจธุระมาก

คนที่เลี้ยงง่าย

คนผู้สันโดษ

คนไม่เย่อหยิ่งจองหอง

กัณฑ์ที่ ๓๔ กรณียเมตตสูตร ต่อ

ผู้อาจหาญ ในแนวทางของบัณฑิต

กัณฑ์ที่ ๓๓ กรณียเมตตสูตร ว่าด้วยธรรม ๑๔ ข้อในการประพฤติตนเป็นผู้มีเมตตาดั่งพระอริยเจ้า

กัณฑ์ที่ ๓๒ รัตนสูตร ว่าด้วย ธรรมอะไรเล่า ชื่อว่าธรรมอันประเสริฐ

ไม่เสียที่เกิดมาเป็นมนุษย์ พบพระพุทธศาสนา

เมื่อพระโสดาบันบุคคลเพลี่ยงพล้ำไปทำบาปเข้า

ไม่พึงดูหมิ่นบรรพชิตแม้เป็นสามเณร

พระโสดาบันบุคคล ยังทำชั่วอยู่หรือ

กัณฑ์ที่ ๓๑ รัตนสูตร ว่าด้วย พระโสดาบันบุคคลยังกระทำกุศลกรรมจริงหรือ

หาบุญได้ใช้บุญเป็น

บทสุดท้ายตัดสินกันที่บุญและบาปเท่านั้น

ปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า

เลิกนับถือผีนับถือจ้าว

ให้บุญที่เราทำมานั้นช่วย

ผู้ปกครองบุญภาคพระ และภาคมาร

วิชชาเรียกฝน