17:02

त्या दिवशी माझासाठी घरचे दरवाजे कायमचे बंद झाले तेव्हा मी आत्मविश्वासाने पुन्हा आले| Marathi katha|

16:28

आता जिथे गरज असते तिथं इच्छा आकांक्षा असायला पाहिजे काहीही करण्याची तेव्हा संकट जाते| Marathi Katha

16:21

स्वतःकडे कामामुळे लक्ष द्यायचे राहून गेले मग पाहुण्याकडे पाहुणचार करायला जावं लागलं| Marathi Katha |

15:37

उन्हात पण मजुरी करून मी कष्ट करत होते की कधी तरी मला सूख मिळेल अशी आशा मला लागली | Marathi Katha|

16:09

शहरात नोकरीची अपेक्षा ठेवून पण मी निराशेने घरी परतीला निघालो तेव्हा तीने मदत केली | Marathi Katha|

15:52

आपण दिवसातून एकटेपणाचा आनंद घेत असताना नेहमी अडथळ्यांना सामोर जातो यातून काय होतं| Marathi Katha |

16:05

आपण मैत्री निभावली तर चांगली नाती बनू शकतात पण वाईट वेळेत गरज माणुसकीची लाभते | Marathi Katha |

16:39

पहिल्यांदाच मी एकटी एवढ्या लांब शहरात होते कधी न भेटलेला आनंद मी जवळून पाहिला | Marathi Katha |

15:39

जगासाठी घटस्फोटीत महिला म्हणजे खूप वेगळ्या उपमा मला मिळाल्या पण मी कष्टाने पुढे गेले | Marathi Katha

16:11

आजकालची माणसे बदलून गेली पण जुने घरी माझी वाट पाहत होते मन भरून आलं जूनी दिवसांनी| Marathi Katha|

15:59

घरासाठी आपण वाईट परिस्थितीशी भिडतो पण जेव्हा कष्टाला जोडीदार मिळतो तेव्हा आयुष बदलते| Marathi Katha

14:44

आळस हा अंगात असेल तर कोणतेच काम पूर्ण होऊ शकत नाही त्याच्यासाठी आपण पूर्ण तयार रहायचे |Marathi Katha

15:32

आपण जिथं राहतो जिथले खातो तिथे माणसाने प्रामाणिक राहणे गरजेचे असते पण प्रेम हे वाईट | Marathi Katha

16:04

जिने माझा साठी संपूर्ण जीवन घालवले ती आजारी असताना मी काम केलं तर कुठे बिघडले | Marathi Katha |

15:10

पाऊस कधी येणार आणि कधी जाणार हे आपण नाही सांगू शकत त्याच्या सारखं सूख असते | Marathi Katha |

15:49

आपल्याला महत्त्व फक्त देखणे दिसल्यामुळे मिळतं असेल तर समोरच्या व्यक्तीकडून प्रेमाचे अपेक्षा करू नये

11:38

सगळ्यांना प्रेम पेक्षा पैसे प्रिय नसतो पण काहींचा आयुष्यात हा एक गरजेचा जणू भागच झाला| Marathi Katha

12:42

मी गावी येण्याची सगळेच आतुरतेने वाट पाहत असणार असा मी विचार करत होतो| Marathi Katha |

13:48

मला पैसे द्यायचे नव्हते पण एखाद्याचा दुःखात आपण मदतीचा आधार दिला तर ते पुण्याचं काम| Marathi Katha|

14:59

घर सोडले आणि शहरात नोकरी धरली तेव्हा जुन्या मित्रांनी मन भरून आले| ती नवीन सोबती झाली| Marathi Katha

13:34

उन्हात चिंचा गोळा करायच काम मिळालं पण सगळे अनोळखी चेहऱ्यात त्याचा मदतीने आधार वाटला| Marathi Katha |

16:00

एवढ्या दिवस मी माहेरी आलेच नाही त्याचे दुखः मनाशी ठेवून होते| Marathi Katha | हृदयस्पर्शी कथा|

13:45

देखाव्यासाठी जोडलेले नाते कायम ठेवण्यासाठी जेव्हा दोघांचा मनाची संमती मिळाली तेव्हा | Marathi Katha|

15:59

आपल्या आयुष्यात न सांगताच असे व्यक्ती येऊन थांबतात की पुन्हा त्यांच्यापासून आपण नाही राहू शकत|

16:03

रोजचा जेवणात मसाल्यांचा खूप चांगला वापर झाल्यावर आपण चवदार स्वयंपाक करून आनंद घेऊ| Marathi Katha|

17:02

जर संसार निभावणार साथ सोडत असेल तर आपण स्वतःमध्ये बदल करून कष्टाला महत्त्व द्यावे | Marathi Katha |

15:46

आयुष्यातील सर्वांत वाईट वेळ दाराशी येऊन ठेपली होती सगळ संपल असं वाटतं असताना ती आली धावून|

16:23

आपण दुसऱ्या व्यक्तीचा जास्त विचार करू लागलो समजून जायचं |Marathi katha

12:57

आपल्या कष्टाला तीळभर किंमत नसेल तर जगणे खूप कठीण असते पण हिंमत स्वतःमध्ये ठेवा| Marathi Katha |

12:44

आपल्या आवडत्या व्यक्तीला हवे ते सुख देण्यासाठी आपण आयुष्यात कोणतीच गोष्ट ठेवत नाही |

11:44

एकटे राहून पण आपल्यासाठी कोण आहे किंवा नाही हे लक्षात येते कारण वेळ प्रत्येकाची शिकवून जाते |

13:15

कुठे गेली सगळे लोक आज गाव सूना सूना वाटतं होता तुझीच साथ नाही मिळाली मला | Marathi Katha|

15:26

फेस्टीव्हल मध्ये माझे जाणे कधी झाले नव्हते पण प्रत्येक्षात मी तिथं पोहचलो आणि पाहण्यासारख खूप मिळालं

12:30

आपल्या प्रमाणे सगळ्यांचा आयुष्यात थोडे वाईट थोडे चांगले क्षण आले तर आपण नशीबवान आहे| Marathi Katha|

16:14

कमला आज नदिवरती आलेली पाहून माझा एकटेपणा नाहीसा झाला| मी शोधत होतो ते मला कधी सपडलेच नाही|

15:37

आपल्या जवळचे असलेले सुख दुसऱ्यांना दिल्यावर मन अगदी प्रसन्न होते

15:41

शेत जमीन आहे पण तेवढेच नशिबी कष्ट सुद्धा आहे कितीही नाही म्हटलं तरी कोणी आपले नसते|

15:40

विश्वासाने आपण आपलं सगळ देऊन जातो पण एवढी किंमत मिळवण्यासाठी सगळ आयुष्य जात आपल| Marathi Katha|

15:42

खरं प्रेम हे शब्दांच असावं असं काही नसते भावना महत्त्वाची आज दुकानदार का रागावला| Marathi Katha |

15:40

दुपारी कष्टाचा भाकरीसाठी मन व्याकूळ होऊन गेले आज कोण आले जेवण घेऊन | Marathi Katha |

12:06

सकाळी घरातील गेल्यावर स्वतःच जेवायला निघालो तेव्हा शुभांगी मला फोन करू लागली | Marathi Katha |

14:34

जगासमोर हसत राहणाऱ्या चेहऱ्यापाठी किती वेदना किती दुःख जेव्हा समजेल तेव्हा प्रेम दिसेल |

15:30

एवढ्या वर्षातून तिने मनातील सगळे दुःख आज सांगितले पण आनंदच मिळत असला तरी दुःख नशिबी होते |

14:47

जेव्हा आपल्या घरासाठी आपण कमवतो तेव्हा कष्टाची भाकरी महत्त्वाची वाटते | Marathi Katha|

16:26

आधीच मी आयुष्यात जे वाईट क्षण जगले त्यातून नवीन वाटेवर एकटीच मी मार्ग शोधला | Marathi Katha |

14:54

मेडिकल मध्ये गेले पण माझा जवळ काहीच नव्हत अशा संकटात माणुसकी मिळाली | Marathi Katha |

15:52

खेडे गावात सगळ जन जीवन नदीवर अवलंबून असते|

13:24

सुख प्रत्येकाला नाही मिळत काहीना या गोष्टीसाठी खूप मेहनत संघर्ष करावा लागतो |

15:37

मी घर काम करत असणाऱ्या व्यक्तीला माझा मनात जागा दिले पण त्यानेच असले दिवस दाखवले|

15:51

आम्ही त्याला शेती जपायला सांगत होतो पण वेळेवर जेवण पगार पण देत असू |

15:02

खूप दिवसांनी स्वतःचा एक छोटा व्यवसाय करून मी नवीन सुरुवात केली पण जेव्हा प्रतेक्षा| Marathi Katha |

14:26

जेव्हा स्वतः कष्ट करून घरात सगळ्यांना पोट भर जेवण देऊ लागतो तेव्हा समजते जबाबदारी | Marathi Katha |

14:53

सगळ्यांना दाखवायला मी त्याला एका दिवसाचा नवरा बनवला पण नंतर असं काही झाल की | Marathi katha|

15:29

आयुष्याचा प्रवासात जरी मी एकटी पडले आहे तरी पण चांगल्या साथीदाराची कमी आहे | Marathi Katha |

13:42

आपण त्याच लोकांना संकटात आठवतो ज्यांचात मदत करण्याचं सामर्थ्य असते| Marathi Katha |

14:11

गावामध्ये दिवस भर बसून खायला मन खूप उदास होत काम मिळावे म्हणून खूप प्रयत्न केले| Marathi Katha |

15:24

व्यस्त जीवन झालं की स्वतःमधील आपलेपणा कधी डोळ्याचा पाठी जातो समजत नाही| Marathi Katha |

15:23

आपण नियमित प्रामाणिक होऊन काम करत असतो पण त्याचा मोबदला मातीमोल असतो तेव्हा दुःख होत| Marathi Katha

12:25

घरी बसून राहिल्यावर आपलेच मन आपल्याला शांत राहू देत नाही कर्तुत्वाने किंमत मिळते| Marathi Katha|

14:14

आयुष्यात मित्र असावे लागतात मग ते वाईट असो की चांगले त्यांच्यापासून आपल्याला चांगले अनुभव मिळतात|