บ้ า น ห ลั ง นี้
ฉันจะไม่บอกเธอว่า "สู้สู้นะ"
เพราะรู้ดี ทุกขณะ เธอสู้หนัก
ฉันจะไม่บอกเธอพอ "เหนื่อยก็พัก"
เธอสำลักความเศร้ามามากแล้ว
ฉันจะไม่บอกเธอว่า "ใครใครก็ทุกข์"
เพราะมันจุกยิ่งกว่าล้าลงแผ่ว
เมื่อหันหน้าไปทางไหนตาไร้แวว
ใจยิ่งแป้วถ้าโลกเหมือนไม่เหลือใคร
ระบายออกมาเถอะ ฉันจะฟัง
ร้องไห้เถอะ ร้องดังดัง เถอะร้องไห้
จะดุด่า จะบ้าคลั่ง เถอะตามใจ
ตะโกนออกมา อะไรก็ได้ ถ้าต้องการ
ที่นี่ไม่มีหรอกคำปลอบหวัง
มีแต่ใจไว้รับฟังใจสื่อสาร
มีไข่จะแบ่งไข่เจียวใส่จาน
เรายังจะอยู่ด้วยกันอีกนาน บ้านหลังนี้.